Dinsdag 9 mei 2017
De friet met hamburger bij McDonalds, mijn gisteravondmaaltijd, is gelukkig goed gevallen vannacht. Ik ben geen liefhebber van deze tent, maar er was niets anders. Trouwens, de nieuwe president, Macron, noemen ze in de krant nu: Le Big Mac. Flauw, maar toch leuk. Na ontbijt in hotel Europe (herkenbaar aan het Amerikaanse vrijheidsbeeld in de tuin) vertrek ik naar Nevers via een kaarsrechte, lange drukke weg met veel stoplichten en met allerlei winkels en diensten aan de kant. Auto’s staan vaak geparkeerd op de stoep. Gewone fietsers zie je nier niet. Het historisch cemtrum is indrukwekkend met de kathedraal van Saint-Cyr als ijkpunt.
De kathedraal van Saint-Cyr in Nevers
Bij Office de Tourisme heb ik een slaapplaats geregeld in het klooster van Sainte Bernadette. Ik werd liefdevol ontvangen door een non die het niet helemaal begreep wat ze moest doen met deze pelgrim aan haar balie. Toevallig kwam een burgerdame die waarschijnlijk de baas was (of speelde) en nam de inschrijving over. Ik kreeg een mooie stempel in mijn pelgrimsboekje met Bernadette in de schelp van St. Jacques. Toen bood ze me onverwacht ook een lunch aan waar ik kon aanschuiven. Daarna ging ze me voor met stevige pas naar de sobere, maar grote slaapkamer die voor mij gereserveerd was. Douches en wc aan het einde van de gang.
Mijn sobere slaapkamer in het klooster van Sainte Bernadette
Ik lunchte in een zaal met 40 Fransen (65+) die vanuit hun kerk een dagje naar Sainte Bernadette kwamen. Ik werd toch wel een beetje apart gezet, maar zeer goed verzorgd (later hoorde ik van de directrice zelf dat ze daartoe persoonlijk opdracht had gegeven). Een maaltijd waarvoor je op zoek moet naar een goed restaurant, hier voor maar 14€. Daarna de Bernadette-tour. Teveel toeristen eigenlijk. In het museum en de winkel erg druk met een Hongaars gezelschap, in de kapel waar Bernadette ligt opgebaard waren het Filipina’s (uit Duitsland) die allesoverheersend waren met hun fotomakerij inclusief selfies voor de opgebaarde non. In de kerkbanken zat ook nog een Filipino op een gitaar te spelen en te zingen alsof de kerk van hem was. Ik vroeg een medewerker of dit niet een beetje bizar is in een kerk. Hij had er ook moeite mee, maar ‘die mensen beleven dat zo intens’, zei hij, ‘Vanmiddag vertrekken ze met de bus naar Lourdes’. Daar had ik al iets van gezien, want achter de kapel was de grot van Lourdes nagebouwd. Daarin kon je een kaarsje aansteken en over een stukje steen wrijven die nota bene afkomstig was van Lourdes. Ik denk niet dat dit alles de bedoeling is, maar ik heb besloten geen oordeel te geven. Nuchtere Nederlander.
Kaarsje opsteken
In het stadje is naast die mooie kerken, weinig te beleven. Enkele terasjes, lege winkelstraten. De grote winkels liggen buiten het centrum, de autovrije straten zijn wel mooi qua oude architectuur, maar de dynamiek van een stad zoals ik die ken in NL / Brabant is hier niet. Boodschappen gedaan (fruit!) en toch maar op mijn kamer gegeten. Ik vind het lastig dat die restaurants pas zo laat open zijn in Frankrijk. Ik heb om vijf uur al lekkere trek. Wifi / internet is amper beschikbaar, ook niet in de aparte Wifi ruimte. Geen nieuw verslag, opsparen, dus. Na een laatste voetmassage ga ik slapen. Ook morgen wederom: mooi weer.
Jaap loopt de camino 
Plaats een reactie