Dag 22: Montmort-Lucy – Sézanne (33 km)

Maandag 24 april 2017

Onder het Franse ontbijt bespreken we het snurktalent van medepelgrims, de uitslagen van de eerste ronde verkiezingen (de verwachte kater) en de aankomende wandeling. Maar eerst foto’s van alles en iedereen. Als een soort gebroeders Dalton in willekeurige volgorde laten we ons vereeuwigen voor het grote huis.

De 4 Daltons

’t is mooi, maar fris en al lang geen regen meer. Toerist blij, maar boeren maken zich zorgen over de groei van de jonge gewassen.

We gaan met z’n vieren op pad. Al gauw blijken Jos en Daniel grote stappers, wij blijven achter met de absolute afspraak dat we niet verkeerd gaan lopen vandaag. Na een tocht langs de wijnloze akkers en een verlaten treinstation, stoppen we voor een kleine pauze bij een kerkje. Daar liggen twee dames heerlijk uit te rusten, de Camino-rugzakken naast zich. Het zijn Yvonne en Toos (50+). Gezellige kennismaking, we gaan met hen verder.

Maurice, Toos en Yvonne

Zij tippen ons over een slaapplaats, waar zij ook geboekt hebben en inderdaad lukt het om te reserveren. In een foyer. Dat zegt me op dat moment niets. We vervolgen onze lange mooie weg en lopen inderdaad niet verkeerd. Jos en Daniel – zo blijkt later – hebben minder geluk en veel tijd verloren.

Sézanne is een redelijk grote stad. De dames waren er al eerder, toen wij aanbelden bij de foyer. Het bleek een bejaardenhuis te zijn, gerund door Duitse nonnen. We werden allerliefst ontvangen door een kleine mevrouw in een donkerbruine nonnenjurk en in het Duits toegesproken. Zij leidde ons naar onze slaapkamer. Dat was een ‘salon de coiffure’ waar alles was ingericht voor een kapperszaak. Van haarwasbakje met handdouche tot droogkap. Maurice heeft voor vertrek zijn hoofd kaal laten scheren (en baard laten staan), maar kon het toch niet laten even plaats te nemen onder de droogkap.

Onder de droogkap

Er lagen twee matrassen op de vloer en daar konden we ons matje en slaapzak uitspreiden. Eerst gedouched en daarna een bescheiden maaltijd in de eetzaal met de oudjes. Gezellig met de twee pelgrimma’s. De volgende dag weer met ons vieren. Winning team.

Plaats een reactie

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑