Dag 10: Lugo – Ferreira (28 km)

Woensdag 31 augustus 2022

Lugo is een belangrijke stad in Galicië, met zijn wereldberoemde muur uit de Romeinse tijd. Op die muur, onderbroken door een paar poorten, kun je bijna geheel om het oude centrum heen lopen.

Bij de oude kathedraal uit de 12e eeuw kun je afdalen naar het kerkplein.

Voordat we gaan wandelen, willen we eerst hier een kijkje nemen en ook een stempel halen voor de serie van belangrijkste stopplaatsen naar Santiago. De kathedraal is pas om 10 uur open, maar er is nog een mis bezig, waardoor we nog een half uur moeten wachten voordat we naar binnen mogen.

Een prachtige historische verzameling van de eerste kerk van beschilderde houten beeldjes tot aan veel gouden en zilveren voorwerpen.

We moeten er helaas snel weer vandoor. Het is bijna half twaalf als we Lugo verlaten. Het heeft vannacht geregend, maar nu is het droog en dat blijft het verder. Pas in de middag begint de zon hard te schijnen en is het lastig in de hitte. Het landschap is zacht golvend met af en toe wat korte steile hellingen en kleine beekjes. Hier zijn geen problemen met droogte. We zien om ons heen de koeienweitjes, maisakkkers en groentetuintjes met o.a. de Galicische bladkool. Verspreid staan huisjes tegen de helling.

Al bij de kathedraal hadden we Lawrence ontmoet die nu met ons oploopt tot de eerste stop. Na een kilometer of vijf stopt een taxi met daarin Steffi, de Duitse pelgrim met pijnlijke knie die op zoek is naar een bijzondere halsketting met kruis. Ze vraagt onze medewerking om mee te zoeken onderweg, maar we gaan niets vinden.

De eerste stop is bij een garageruimte die is omgebouwd tot zelfbedieningsbar met zitjes binnen en zelfs toilet achterin. Een grote drankautomaat met ook snacks voorziet in alles wat we nodig hebben,

Daarna verandert het landschap niet meer. De muurtjes veranderen zo nu en dan van platte grijze stenen naar de grotere witte granieten stenen.

Aan de horizon zien we geen bergen meer, maar alleen hogere heuvels die we niet meer op gaan klimmen.

Steeds meer wordt duidelijk dat ongeveer 80% van de weg over asfalt gaat. Niet zo leuk eigenlijk en ook slecht voor de voeten.

Bij de volgende stop, een gezellig cafe-restaurant, zitten buiten pelgrims te eten die later vertrekken per taxi. Wij hebben ook best honger en bestellen soep en krijgen voor €3 een pan vermicellisoep voor ons neus. Best wel lekker zo op tweederde van onze wandeling.

Op het laatste stuk van vandaag ondervinden we nog wat klimmetjes en een lange afdaling en dan arriveren in het gehucht dat niet meer is dan wat herbergjes en een café restaurant.

Alles is van magere kwaliteit. De slaapplaatsen zijn ondergebracht in een grote loods waarin voor de helft eetruimte met banken en tafels. Morgenochtend hebben we daar ons ontbijt buffet. Maar eerst douchen en slapen.