Zaterdag 24 juni 2023
De avondwandeling van gisteren langs de watervallen heeft me goed gedaan: ik heb heerlijk geslapen. Beneden staat het ontbijt klaar voor My en mij. De kinderen worden pas een uur later verwacht. Tijdens het ontbijt probeer ik nog wat te reserveren voor de komende dagen, maar het is lastig: voicemail in het Zweeds, geen reacties op e-mails of een telefoon die niet wordt opgenomen. My is ook niet echt behulpzaam, ze wil eerst haar ontbijt afmaken voordat ze me kan helpen. En dat duurt uiteindelijk te lang. Dan vertrek ik maar. Het is droog, zonnig weer, maar het waait af en toe flink hard.
Het eerste stuk langs de watervallen kan ik nu overslaan. Bij de camping kom ik weer op het Olavspad, een klein spoor door wat bosjes en weitjes
Het pad komt na wat kilometers uit in een vakantiepark met kleine huisjes en houten hutten.
Na een lang stuk over de asfaltweg ga ik omhoog de helling op en kijk uit over het dal waar in de verte steeds weer een meer te zien is.
Daarna loop ik door geurende velden van gras en bloeiende kruiden: fluitenkruid, klaver, boterbloemen, paardenbloemen, vrouwenmantel, wilgenroosje, klein beetje braam, grasklokje. En nog wel meer. Maar opvallend…geen brandnetels.
Nog steeds zijn de aanwijzingen op de bordjes lastig te volgen, niet eenduidig en niet duidelijk geplaatst. Daardoor verdwaal ik soms of ik mis een afslag voor wandelaars waardoor ik lang over het asfalt loop.
Maar het uitzicht blijft overweldigend. Er zijn hier ook wat boerderijen die vooral hooi oogsten met hun grote machines.
Als ik weer op de autoweg loop, merk ik dat de besneeuwde berg dichterbij is gekomen. (Later blijkt dat mijn bestemming van vandaag te zijn, Åre, dat aan de voet van die berg ligt).
Op 7 km van Åre ligt een grote camping, waar ook pelgrims kunnen slapen. Ik stap even de receptie binnen voor een colaatje en ga lekker in de zon op het terrasje zitten, even rust. En genieten van mijn lunchpakketje.
Op de voordeur van de receptie hangt veel informatie, maar alles in het Zweeds. Men is niet erg internationaal georiënteerd. Deze omgeving is een belangrijke winterplaats waar je kunt skiën.
Nog een uurtje lopen langs het Olavspad voor fietsers. De asfaltweg is in reparatie, zodat de helft gesloten is en het verkeer om beurten gebruik mag maken van die andere rijbaan. De gesloten baan is voor mij alleen.
Langs het spoor loop ik Åre binnen. Rechts zie ik een grote berghelling met een kabelbaan (dichte cabines) in werking.
Het dorp oogt erg gezellig met spelende kinderen, gezinnetjes: de dynamiek van een vakantieoord. De roodbruin met wit beschilderde huizen in hout met hekjes en balkonnetjes geven het dorp een leuk aanzicht. De werkelijkheid is dat veel huizen niet permanent bewoond worden. Een tweede huis is voor Zweden geen bijzonderheid meer.
Ik logeer in het Gästhuset. Maar aan de voorkant van het appartementengebouwtje is een kledingwinkel “Everyday Clothing”.
Ik meld me bij de verkoopster. Ze vraagt of ik Jacob from the Netherlands ben. Indeed, zeg ik. Dan verschijnt ook haar man, allebei nauwelijks dertig. Leuk stel. Op de derde verdieping vind ik mijn appartement, groot en niet goedkoop, maar alles is er voor mekaar.
Na het douchen ga ik naar het treinstation voor een fris lokaal bier, loop nog even door het dorp, doe wat boodschappen voor mijn avondeten en ga weer terug: verder werken aan mijn wandelplanning.
Om te beginnen verleng ik mijn verblijf hier. Maandag pak ik een taxi voor een afstand van twee wandeldagen, daarna ga ik twee dagen van 30 km lopen. Winkels zijn er niet onderweg. Misschien ook geen andere pelgrims. Er wacht me volgende week een nieuw avontuur: de bergen in naar Noorwegen.
Jaap loopt de camino 
Plaats een reactie