Dag 16: Sevilla – Guillena (21 km)

Donderdag 24 maart 2022

Gezellige avond gehad in de herberg in de wijk Triana. Drie Italianen bezetten de keuken en het eetzaaltje terwijl één van hen, een oudere siñorita, haar beste Engels op mij uitprobeert als ze mij vertelt over de Camino. Ze gaan drie dagen lopen om eens te kijken of en hoe het bevalt. Heel leuk, hun enthousiasme. Dan gaan ze met z’n allen aan de pasta met pesto, kaas en sla. En wijn.

Ook Nederlanders heb ik ontmoet, uit Den Helder, niet te geloven: het stel woonde eerst in Sint-Oedenrode en koos er voor om na hun pensioen te verhuizen naar zijn geboortegrond in Den Helder. Ik voelde bij beiden een beetje heimwee naar Brabant.

Na een kort en snel ontbijt vertrek ik: buiten lichte regen, niet te koud. Ik ben voorbereid met regenjas aan en zak om de rugzak. Zware lucht is vol regen die uiteindelijk meer dreigt dan werkelijk valt.

Een lange tocht om uit Sevilla te geraken. Elke afslag door het lage land probeer ik te ontwijken, want in de herberg ben ik gewaarschuwd voor de grote plassen en modderpaden. Dus zoveel mogelijk over het asfalt en dan blijkt dat al die buitenpaden steeds weer uitkomen op het asfalt dat ik toch al volg.

Halverwege laat ik de bewoonde wereld toch achter me en krijg een kaarsrecht verhard zandpad voor mijn kiezen. Links en rechts een soort groen Teletubbie-landschap, gras, maïs en soms herken ik ook graan. Dwars op mijn wandelpad staan de grote mobiele waterspuitapparaten al klaar om bij te springen in geval van droogte.

Op 4 km van mijn eindbestemming kom ik bij de onvermijdelijke plas die van links tot rechts de doorgang blokkeert. Gelukkig hebben de vrijwilligers van de plaatselijke Camino-vereniging een twee voeten breed metalen bruggetje neergelegd. Langzaam schuifel ik naar de overkant en kan zo mijn weg vervolgen.

Een stukje verder ontmoet ik twee jonge Duitsers die bezig zijn een grondboring te zetten. Ze gebruiken een groot elektrisch aangedreven apparaat die gemakkelijk de diepte ingaat. De man doet het zware werk en de vrouw noteert de bevindingen. Hun bestelbusje vermeldt naam en adres van de Duitse firma die deze opdracht hier uitvoert: meten van verdichting en nemen van grondmonsters om de bodemkwaliteit te beoordelen voor het plaatsen van zonnepanelen in dat gebied. De vrouw vertelde dat ze geologie had gestudeerd in Utrecht (2017). Als je mijn achtergrond kent, begrijp je mijn enthousiasme over hun werk.

Vlak voor het dorp van bestemming kom ik toch nog in de modder en nattigheid terecht. Na een paar 100 meter klim ik over een vangrail en loop de laatste kilometers verder over een autosnelweg, links en heel voorzichtig.

Bij de ingang van het dorp kom ik al gauw bij de herberg La Luz: het licht. Een 80+ jarige Duitse man verwelkomt mij en al gauw vertelt hij over zijn leven als hippie. In India, Goa, hippiecentrum van de wereld in de jaren 60/70, heeft hij Engels leren spreken. Hij is getrouwd met een lokale Spaanse en voelt zich hier beter op zijn plaats dan in het bejaardentehuis, zegt hij. Ik schat hem in als een zestiger.

Alle muren in de herberg zijn beschreven met teksten van pelgrims, over de camino, het leven, filosofie en spiritualiteit. Hara Krishna.

Het is er gezellig, met een klein keukentje, gemeenschappelijke eetruimte en voldoende sanitair. Drie slaapkamers met elk drie stapelbedden.

Later komen er twee pelgrims bij op mijn slaapkamer: 60-ers, één uit Kerkrade, de ander uit Bladel.

‘s Avonds uit eten zodra de keukens open gaan: op z’n vroegst om acht uur. Dan kom ik Carla uit Utrecht en Connor uit Ierland tegen. Carla heeft een paar uur geleden afscheid genomen van haar man; hij gaat terug naar NL. Zij gaat nu zelf verder de Camino lopen tot Santiago. Connor had niet over het smalle bruggetje (zie boven) gedurfd en is daardoor teruggelopen en verdwaald en heeft uiteindelijk 10 km en veel extra uren gelopen. Dus samen met Connor en Carla in een lokaal restaurant tapas gegeten.

En dan naar bed. Geen pijntjes, moe van de nattigheid. Ik ben benieuwd naar mijn natte schoenen: zouden ze droog zijn morgen?

Een gedachte over “Dag 16: Sevilla – Guillena (21 km)

Voeg uw reactie toe

  1. Goed begin Jaap! Goed ook dat je over de asfalt weg bent blijven lopen, maar dat je toch dat “bruggetje” hebt moeten nemen en verderop helaas natte voeten kreeg.
    Anders vertaald: je zoekt de problemen niet op, maar loopt er ook niet voor weg als ze zich aandienen.
    Ik hoop dat je schoenen weer droog zijn.
    Groetjes, Elly

    Like

Plaats een reactie

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑