Zaterdag 16 april 2022
Het was een frisse nacht geweest, de albergue had geen dekens en er was geen kachel. Ik heb slechts een zijden lakenzak en een fleece dekentje van 1,5x1m, dus extra kleren en sokken aangetrokken. Het ontbijt was minimaal: witte boterhammetjes om te roosteren, wat boter en jam uit een kuipje en koffie of thee. Kort kennis gemaakt met de Duitse David die vandaag in Zamora gaat starten en de Engelse Govese die zijn land ‘ontvluchtte’ voor de regen en op deze Camino de la Plata aanvankelijk weer in de regen terecht kwam. Beide jonge beginnende pelgrims. Na betaling van een donativo (6€) ging ik er om half acht vandoor.
Het is nog donker als ik de oude binnenstad via de Plaza Mayor verlaat. De straten worden schoongespoten, ik moet af en rennen om zelf geen douche te krijgen van deze karretjes. Aan de rand van Zamora loop ik langs veel bedrijven
Het eerste dorpje na vijf kilometer is nog niet wakker, ik zie nog geen café en loop lekker door. Dan begint het kilometers lange pad, parallel aan de autoweg, licht golvend boomloos landschap.
Geploegde akkers van roodbruine grond, ik herken af en toe graan. Later op de dag ook koolzaadvelden onder de blauwe hemel die me doen denken aan de Oekraïense vlag.
Rond 11 uur slingert mijn pad in een grote boog om en door het klaverblad van meerdere autowegen en komt rond het middaguur uit in een dorp waar ik een lunch neem.
Ik zou hier kunnen overnachten maar het is nog vroeg en ik heb goeie voeten. En het is mooi weer. Dus na wat cola, een tortilla en wat tapa’s ga ik nog 10 km verder.
Het is ondertussen warmer geworden, nog steeds ontbreken de bomen hier. Een kaal rotsig landschap.
Als ik aankom in de herberg is het ongeveer 25 graden onder een strakblauwe lucht. De ontvangst door Paco en later ook Angela is bijzonder hartelijk. Alles gebeurt rustig, eerst wat water drinken, beetje kletsen, inschrijven. Zij zijn niet van hier maar vrijwilliger in de albergue die er alleen is voor pelgrims.
De herberg is schoon, modern strak ingericht en voorzien van een keuken en tuin in de volle zon. Later komen er nog twee pelgrims : de Duitse Martin en de Engelse Govese die ik in Zamora al had ontmoet. We worden uitgenodigd voor het avondeten dat Paco en Angela klaarmaken. Zo leuk en gezellig!
Ze vertellen hoe het gaat met Spanje: de ontvolking van de dorpen; steeds minder jonge families, ouderen blijven achter en jongeren trekken naar de steden.
Martin gaat morgen verder naar het noorden (Astorga), Govese en ik gaan vanaf morgen naar het westen, via Ourense naar Santiago.
Jaap loopt de camino 
Zo….. het einde begint in zicht te komen hè. Lijkt me niet fijn om zonder deken te slapen als het koud is. Wel vreemd. Maar dan is het weer des te fijner als het volgende adres warmte en gezelligheid uitstraalt. Ook fijn dat je nog steeds goede voeten hebt. Kijk iedere keer weer uit naar je volgende blog. Succes broertje. 😘😘
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een genot jouw reisverhalen altijd maar weer te lezen.
Ik wou al eerder reageren toen je over die UFO-achtige wolk schreef. Ja het hemelgewelf met zijn vocht in allerlei gedaanten levert vaak mooie plaatjes op.dat merkten wij een aantal jaar geleden in Nieuw-Zeeland ook al.
Of ik had jouw verrassing willen delen/beamen dat Erik zo ineens voor je neus stond. Wat leuk!
Maar nu zeker: jouw associatie van de gele koolzaad- (of is het raadzaad? maar ala) velden met de blauwe lucht erboven met de Oekraïne vlag.
Het schijnt dat (maar dat weet je wellicht) de kleuren van deze vlag komen van de goudgele, Oekraïne korenvelden met de blauwe lucht erboven, Oekraïne ooit als grootleverancier van graan…en hopelijk snel -en in vrede- weer
BUEN CAMINO
Hartelijke groeten, Elly
LikeGeliked door 1 persoon
Raadzaam moet natuurlijk raapzaad zijn 😇
LikeLike