Dag 27: Cáceres

Maandag 4 april 2022

Als ik vanmorgen naar buiten loop in mijn sportbroekje, blote benen, en een T shirtje te weinig is het behoorlijk fris. Ik besluit om naar een sportkleding winkel te gaan voor wat warmers. De enige sportwinkel is op een wandelafstand van meer dan een half uur lopen van mijn pension. Op weg naar de winkel loop ik een kerk binnen.

Ook hier staat al een processiewagen op wieltjes klaar voor Semana Santa, volgende week. Je kunt er niet om heen, er is ook geen discussie over deze tradities; de hele bevolking doet mee.

Het is de kerk van de Santa Maria de la Esperanza, van de hoop! Hoop doet leven en dat was ook al aan de orde bij de ingang van de kerk waar een verwijzing wordt gemaakt naar de zwarte pest die hier rond 1600 veel doden gemaakt.

Het is warm in dit kerkje, reden waarom – denk ik – dat er armoedige oudjes in stilte verspreid op de banken zitten. Ik ga er bij zitten en laat ook mijn gedachten gaan. Steeds weer Oekraïne in mijn gedachte, die beelden op het nieuws en die verschrikkelijke berichten houden mij bezig. Graag zou ik mijn zorgen hierover willen delen met bekenden: ik merk dat ik dat mis nu. Wat voor een toekomst gaan we tegemoet?

Terug in het pension maak ik een plan voor de komende week. Het is puzzelen, want afstanden tussen mogelijke slaapplaatsen zijn soms erg lang en de drukte op de Via de la Plata wordt groter. Bovendien trekken veel mensen naar de grotere plaatsen voor de Semana Santa, waardoor het nog krapper wordt. Tot en met zaterdag heb ik nu een strak plan: ‘nu alleen nog maar lopen’. Volgende week woensdag hoop ik in Salamanca te zijn.

Bij Sprinter, een grote sportkledingswinkel aan de rand van Cácares, koop ik een los zittende maillot en een T shirt met lange mouwen. Heerlijk warm met m’n korte sportbroek eroverheen. Er naast is een Lidl, dus daar even boodschappen doen voor de maaltijd.

Dit stadje, amper zo groot als Den Bosch, heeft een heel mooi geconserveerde Middeleeuwse binnenstad. Vanaf het Plaza Mayor kun je de trappen omhoog waar je terecht komt in smalle straatjes langs paleizen en kerken.

De kathedraal werd gebouwd rond 1180 toen elders nog de Moslims dit land hadden bezet.

Ik ga ook nog even naar boven kijken, in de klokkentoren. Als ik dan zo tussen die klokken sta en geniet van het uitzicht over de stad, kijk ik toch even op m’n klokje. Stel je voor dat je hier toevallig om 1 voor 12 staat uit te rusten van het traplopen…

Er zijn allerlei verrassende doorkijkjes in dit oude buurtje met die smalle straatjes tussen hoge muren. Een genot om hier te lopen, maar wel koud en winderig.

Terug op mijn kamer nog wat overnachtingen gereserveerd voor de komende dagen, de krant gelezen en daarna vroeg gaan slapen. Morgen verwachten we regen, maar slechts een korte wandeling van 11 km.