Dag 35: La Charité-sur-Loire (rustdag 2)

Zondag 7 mei 2017

Een tweede rustdag is nodig. Nadruk op rust en ik heb dan ook weinig ondernomen. Bij het ontbijt ontmoet ik Serge, ook een pelgrim, uit Parijs, die een wandeltocht onderneemt van Vézelay naar Périgueux. Ook hij heeft deze dag vrij om te rusten vanwege vier blaren en het feit dat hij een nacht eerder geen slaapplaats had gevonden. Hij heeft uiteindelijk een paar uurtjes geslapen in een openbaar toilet in een dorpje waar ik in een b&b heb overnacht. Jaja. Dat kan dus gebeuren. Serge was ooit bankdirecteur en heeft een paar jaar geleden de omslag gemaakt naar een immateriële invulling van zijn werkzame leven door therapie te geven volgens allerlei oosterse filosofieën. Komt vooral neer op meditatie, zelfhypnose en yoga. Aardige vent, lang gepraat over het niet-denken. Wat is dat moeilijk. Hij laat me een boekje hierover zien van Ekhart Tolle over ‘De kracht van het NU’. Heel interessant. Op de lange wandelingen denk je veel na, je voert allerlei gesprekken met jezelf, je fantaseert er op los, maar wat levert het uiteindelijk op? Tja. Ik wil ook maar eens proberen het denken meer los te laten en vrijelijk te observeren en te genieten wat letterlijk op mijn pad komt. 

Serge heeft voor zijn rust in dezelfde b&b voor iets duurder een omgebouwd schuurtje in de tuin gehuurd. Met keukentje, wc en douche en slaapplek. Daar had hij een lunch klaargemaakt van een salade à la Serge en spagetti met groene pesto. Hij nodigde mij uit. Als je zo alleen aan het tobben bent, is dat meer dan heel bijzonder. In de zon, in de tuin gegeten. Een heerlijke déjeuner sur l’herbe. Twee kreupele mannetjes in het paradijs. Zo werd dit ook weer een dag met een mooie ontmoeting. De voeten beginnen beter te voelen. Ik heb zin om te vertrekken, morgen. Morgenochtend ga ik beslissen.

Déjeuner sur l’herbe met Serge

Het is erg spannend als ik om even voor achten afstem op NPO1. Om acht uur haalt iedereen opgelucht adem: Marine Le Pen wordt geen president. Maar ze heeft wel een heel grote aanhang gekregen. Veel mensen (vooral de communisten) hebben blanco of niet gestemd. Macron (een sociaal-liberaal als Pechtold) heeft gewonnen, daarmee ook pro-Europa, tegen extreem rechts en tegen de oude elite van de Socialistische Partij van Hollande en de Republikeinse Partij van Sarkozy en Fillon. Macron is niet gebonden aan een partij, hij is jong en fris, was minister van financiën onder Hollande maar deed het goed en heeft dus geen belast verleden. Op 11 en 18 juni volgen de parlementsverkiezingen. Spannend. Dan zit ik overigens in Zuid-Frankrijk. Morgenochtend met Serge het verlies van Le Pen vieren.