Dag 2: Sernadelo – Águeda (7,5 km)

Dinsdag 11 juni 2019

We hebben goe geslapen. De eerste dagwandeling was zwaar en vooral vanwege de vele asfaltwegen, industrieterreinen, druk autoverkeer en alle nadelen van menselijke kolonisering van dit mooie land. Daarom besloten om de trein te pakken naar de volgende stopplaats. Daar zullen we Marga ontmoeten, onze derde pelgrim uit Berlicum. Marga woont nu in Portugal, niet ver van Coimbra. Met z’n drieën willen we naar Santiago gaan lopen.

In het restaurant van de Albergue Hilário kunnen we niet ontbijten, we lopen door naar het station. Langs de autoweg, deels fietspad.

Fietsers hier afstappen?!

We komen in een klein winkeltje waar we ontbijtdingen kopen. De winkelierster heeft haar dochter werken in Eindhoven. We ontbijten op een bankje in een bloemrijk parkje. Heerlijk in de zon. In de mooie koffiebar ertegenover blijkt het koffieapparaat kapot, pech. Dan door naar het treinstation, koffie op het terras. Nicolien raakt aan de praat met een Nederlandse gepensioneerde truckchauffeur, te dik en etalageziekte, kan amper 100 m lopen, zegt hij. Zijn Portugese vrouw, een klein mensje, heeft vakantie. Ze doet schoonmaakwerk in Overloon. Dan naar de trein.

Trein met graffiti

We rijden helemaal naar de kust, in Olveira moeten we overstappen en rijden dan weer terug naar het binnenland, naar Águeda. Bij uitstappen in Olveira raakt Nicolien aan de praat met een Française die daar woont en ons naar een lunchrestaurant brengt. Gezellige volle ruimte, allemaal koffiemetgebak-genieters van middelbare leeftijd die mekaar bijpraten.

Alveiro: De herder zijn schaapjes in de muur afgebeeld

Dan de volgende treinetappe en nog een km lopen voor we arriveren bij de Albergue de peregrinos Santo António. Mooie tuin om uit te rusten voordat we Marga gaan ophalen op het station.

Albergue Santo António

Marga krijgt een enthousiaste ontvangst. Nicolien dolblij. Ik ook natuurlijk. Bijkletsen en samen eten (maaltijdsalade van de take away). We ontmoeten een ouder Zeeuws fietsechtpaar (75+) uit Goes. Heel gesprek over genieten zolang je kunt. Zij waren wandelaar, maar sinds zijn klapvoet, met de fiets aan het rondtrekken. Dan eindelijk naar bed. Morgen met z’n drieën verder, te voet!

Plaats een reactie

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑