Dag 1: Berlicum – Irun (trein + bus)

Donderdag 14 Juni + vrijdag 15 juni 2018

De eerste dag van de Camino del Norte duurde wel twee dagen. Om (vervuilende) vliegreizen te beperken en de Franse treinstakingen te vermijden, heb ik besloten om gebruik te maken van een internationale buslijndienst, de Ouibus. Een soort Greyhound bus zoals in de USA, maar dan van Breda naar Spanje.

Op donderdagochtend 14 juni vroeg bracht mijn buurvrouw Annelies mij naar NS ‘s-Hertogenbosch. Ineens stond ze met haar mooie autootje bij de bushalte waar ik stond te wachten! Na de trein naar Breda was het wachten op de internationale bus. Die vertrok met een vertraging van een half uur om bijna 11.45 uur en kwam de volgende dag aan in San Sebastián om 07.00 uur. Een busreis van 21 uur voor de prijs van € 51. Bij vertrek amper 10 passagiers, onderweg stapten mensen in en uit maar het aantal passagiers werd niet groter. Veel stops, dus zeker geen rechte route, maar via o.a. Rouen, Caen, Rennes, Nantes en Bordeaux naar het zuiden.

Rouen Onderweg, met kathedraal

Aan het eind van de rit moest ik overstappen op een andere bus van dezelfde maatschappij. Toen ik wilde instappen, bleek ik niet op de passagierslijst voor te komen; okee, loop maar door zei de controlerende chauffeur wanhopig. Hij kende dat probleem! De nacht in de bus doorgebracht, zodat de eerste lange dag twee werkelijke dagen omvatte: 14 en 15 juni.

Van San Sebastián heb ik getreind naar Irun waar ik tegen 12.00 uur de lokale VVV ben binnen gewandeld. Een stempel in mijn boekje,veel informatie. Ook reserveerde de VVV-juffrouw een bed van een hostel dat ver weg op de pelgrimsweg ligt, zodat ik de volgende dag al bij aanvang de eerste vier kilometers achter me heb liggen. Ik ga op weg en zie de eerste tekenen van de Camino tussen de straattegels. Het pelgrimsgevoel van vorig jaar komt terug.

Caminoteken tussen de straattegels

Het weer is een beetje fris en vochtig, soms miezerig. Weer zoals men hier in de uitlopers van de Pyreneëen gewend is. Dan kom ik aan op een mooi plekje langs een groene helling en snel stromend water. Mijn eerste slaapplaats is in een oude watermolen.

Molino-Albergue de Goikoerrota

Ik word enthousiast onthaald, het is nog druk met een klas kinderen die aan het vertrekken is. In de volgende uren komen er drie Duitsers bij en weer later een Fransoos. Met de Duitsers heel gezellig een lekkere maaltijd, een flinke pils en een troost op de Camino.

Mit der Ingo, der Volkert und der Thomas (met foto-apparaat)

Ik ben de enige met bestemming Santiago, de andere gaan na ca. 10 dagen al naar huis vanaf Bilbao of Santander. ‘s Nachts nog bezoek van een club zatte kerels, feestgangers die rond middernacht of later met enorm kabaal binnenkwamen en – gelukkig – in een andere kamer sliepen. Toch wel uiteindelijk, na een heerlijke douche, voldoende geslapen. Benieuwd naar morgen, verwachting is regen, maar ik heb zin in de eerste etappe.