Zaterdag 1 juli 2017
Net als gisteren verzamelen de vertrekkende pelgrims zich in de bar voor de gemeentelijke pelgrimsherberg naast de kathedraal voor een ontbijt. Het is flink koud. Dus weer extra kleren aan die in de loop van de dag weer uit gaan. Het duurt lang voordat ik eindelijk Burgos uit ben. Onderweg weer veel beeldhouwwerk met verwijzing naar de Camino, maar ook het alledaagse.
Een melkmeisje
Op een breed zandpad halen bepakte fietsers mij in. De fietsers groeten de lopende pelgrims: ‘buen camino’. Ik zie twee klompjes bengelen en zeg in het Nederlands: ‘Oh wat mooi, die klompjes’. Ze stoppen, dit oudere stel is uit Oud-Beijerland vertrokken op weg naar Santiago. Even gekletst en dan gaat ieder weer zijn weg. Leuke onderbrekingen zijn dat, vooral omdat het gewandel over en onder snelwegen door aardig vervelend begint te worden. Erg veel op en neer in de natuur is er niet bij.
Dan loop ik alleen met Mariana, we nemen slechts een paar pauzes, omdat we nog lang door moeten. Een flinke afstand onder een zon die steeds feller wordt. Maar toch wel acceptabel. We lopen veel te kletsen en lol te maken, want al die korenvelden lijken steeds meer op elkaar.
Bij een kerkje waar we halt houden om even binnen te kijken, staat een bord met een internationaal welkom aan iedereen.
Internationaal welkom aan iedereen
Natuurlijk gaan ook wij onze pyramides bouwen.
Pelgrims zijn pyramidebouwers
Veel pelgrims slaan af in eerdere dorpjes, terwijl wij verder gaan. De grond wordt steeds witter van de kalk, het graan schijnt het goed genoeg te doen in deze grond.
Graan doet het goed op de witte kalkgrond
Uitteindelijk arriveren we in het kleine dorpje Hontanas. De herberg is erg gezellig en wordt goed gerund door de stevige zusters Lucia en Laura. Na een frisse pils op het terras zijn we weer helemaal opgeknapt. Er zijn vier herbergen vlakbij elkaar, Mariana heeft de mooiste uitgekozen. Zij moet elke ochtend haar grote rugzak achterlaten voor de bestelwagen die de bagage naar de volgende herberg brengt. Ze informeert bij iedereen welke de beste is. Spaans is immers haar moedertaal, dus da’s makkelijk.
De herberg El Puntido
Aan het begin van de avond gaan we een hapje eten volgens het pelgrimsmenu, lang niet slecht. Hard gewerkt, lekker geslapen.
Pelgrimsmenu
Jaap loopt de camino 
Hoi Jaap, Wat fantastisch om weer iedere keer iets van jou te lezen. Je houdt het ook zo goed vol. Niet alleen het lopen, dat je kennelijk heel gemakkelijk afgaat, maar ook het schrijven, waarmee je ons iedere keer weer mee verrast. Fijn ook dat je optrekt met iemand die vloeiend Spaans spreekt. Heerlijk lijkt me dat, dan hoef je niet met handen en voeten duidelijk te maken wat je bedoelt.
Trouwens soortgelijke piramides als die jij onderweg tegenkomt, zag ik in Nieuw-Zeeland ook. Nooit gedacht dat daar ook een begin van de Camino zou kunnen zijn 😉
Dat pelgrimsmenu ziet er goed uit, ik krijg er honger van, laat het jullie goed smaken.
LikeGeliked door 1 persoon