Dag 80: Pamplona – Puente la Reina (24 km)

Woensdag 21 juni 2017

Alle dagen heet. Meer dan 30 graden. Heet en droog. Er lijkt geen eind aan te komen. Ook vandaag krijg ik te maken met de hitte die ook voor de lokale mensen extreem hoog is en erg lang aan het duren is. Vroeg vertrekken dus. Nog even gekletst met Hendrik uit Utrecht. Hij was mijn buurman in de herberg en komt me nu achteroprijden. In Saint-Jean-Pied-de-Port had hij een fiets gehuurd voor de Camino om hem weer in Santiago in te leveren. Prijs: 300-350€. Goeie deal, maar de fietsroute is niet minder zwaar dan de wandelroute. Ook fietsers moeten soms over steile grindpaden en zo; sommige stukken zijn amper te fietsen, zodat ze met die zware fiets en tassen moeten lopen. Maar hij heeft er zin in.

Hendrik uit Utrecht op de fiets

Niet alleen is de zon volop aanwezig, het landschap is ook steeds opener. Weinig schaduw langs de akkers van graan – ook al geoogst – en wijn, de rioja. Als ik terugkijk zie ik Pamplona liggen.

Pelgrims uit Pamplona

Steeds verder klimmen de pelgrims, op flinke hoogte al vragen een paar meiden uit Andorra (wat spreken jullie daar? Nee, geen Frans en geen Spaans, maar Catalunya: Catalaans) of ik van hun een foto wil maken. Natuurlijk! Dus ook een foto terug. Lachen.

Foto met één van de meiden uit Andorra

Even hoger, naast een enorme rij windmolens die van ver te zien zijn aan de horizon, komen we bij het hoogtepunt van de dag: de pelgrimskaravaan. Dit kunstwerk is door de vrienden van Santiago de Compostella in 1996 hier neergezet.

Beeldengroep pelgrimskaravaan van de Alto del Perdón

Daar is ook de lunchpauze. Iedereen zoekt de schaduw op die er is dankzij een groot stenen monument. En een camper waar drank wordt verkocht. Maar dan toch maar verder, eerst een paar kilometer afdalen langs een pad met ronde grindstenen.

Pad met ronde grindstenen

De laatste kilometers in die brandende hitte zijn pittig. Met een Tsjechische animatiekunstenares ga ik in een barretje wat drinken, heerlijk zo’n ijskoude coke. De bar is ook een pelgrimsb&b en hij laat ons de slaapzalen, toiletten en de tuin zien. Buiten hangen onder een schaduwdakje twee hangmatten; dus rugzakken af en heerlijk schommelen, koude blikje tegen m’n hoofd en colaatje drinken. En praten. Ze verzorgt in Tsjechië veelal de animatiefilms op de achtergrond van muziekfestivals. Nu wil ze in haar schilderwerk en in film en animatie iets gaan doen met de Camino. Nog niet scherp.

Dan toch eindelijk aangekomen in Puente la Reina (de brug van de koningin), waar ik snel kies voor een grotere herberg met veel pelgrims op een kamer (stapelbedden), te weinig douches en wc’s. Erg massaal, veel gezellig geklets en geloop. Koffie en frisdrank uit de automaat. Beetje vies keukentje. Ik krijg het gevoel van een vakantiekamp, heeel lang geleden.

Wat je ziet voor de herberg

Ik besluit zo snel mogelijk te douchen en dan op bed te liggen, een uurtje rust en zelfs een beetje te slapen. De slaapkamer is vol bezet, maar het is nog een beetje rustig.

Slaapzaal

In het stadje scharrel ik wat eten bij elkaar en eet in de tuin van de herberg. Mooie dag geweest, brandende zon, mooie landschappen en veel mensen gesproken. Morgen naar Estella.