Zondag 30 april 2017
De dagen en kilometers rijgen zich aaneen en voor je het weet, heb je een spoor van 700 km lopen neergelegd (Op de bladzijde ‘welkom’ staat hoe je dat spoor op de kaart kunt vinden). Het gevoelsgewicht van de rugzak neemt steeds toe. Zeker met de hellingen die af en toe best flink zijn. Daar komt bij dat ik op zon- en feestdagen en bij uitgestorven dorpen extra eten moet meenemen, bij hitte extra flessen water. Tot Vezeley, de eerste grote mijlpaal en bedevaartplaats van de Camino, krijg ik nog flink te maken met deze ongemakken.
Voor we gaan vertrekken, rekenen we bij de mevrouw van de b&b af in hun woonkamer. We zien dat we het welkomstdrankje zelf mogen betalen. Terwijl Maurice en ik ontbijten, ligt het hele gezin gezellig op de bank voor een enorm scherm een soap te kijken. Een knus zondagochtendtafereel. Onze volgende stop is het stadje Chablis, welbekend van de overheerlijke witte wijn.
In de Chablis met z’n overheerlijke witte wijn
In het golvende landschap daar naar toe nemen de wijngaarden toe. Ook hier zien we restanten van verbrand stro en hout langs de akkers; men is als de dood zo bang voor de vorst. De wijnstokken hebben één takje en dat takje is vastgemaakt aan een lijn zodat alle planten zich hetzelfde ontwikkelen. Ze staan dan zo opgesteld dat ze met machines bereikt kunnen worden voor bemesting, bestrijdingsmiddelen, besproeien, etc. De grond onder de Chablis-wijngaarden is donkerbruin vermengd met brokjes witte kalksteen. In de Champagnestreek was de donderbruine grond afwezig en was de bodem soms helemaal kalkwit.
Donkerbruine grond van de Chablis met wijngaarden
Onder een stralende zon komen wij aan in het stadje Chablis. De markt is zojuist ten einde. Ik koop een meloen, Maurice slaat nog wat wild-vlees-worsten (hert, everzwijn) in en we gaan naar Bureau Toerisme (elke dag geopend) voor onze slaapplaats. Nog wat rondlopen en een terrasje pikken en dan zie ik Paul voorbijkomen. Paul is de pelgrim uit Mill die ik had ontmoet in Vessem. Met z’n drieën lopen we naar de parochie om ons te melden. Veel gedoe met de mevrouw van de pastorie over wel of niet gereserveerd hebben, maar uiteindelijk kunnen wij slapen op de grond in een bijgebouw waar wel verwarming, maar geen warm water is. Ook goed. ’s Avonds gaan we met de twee Venlose pelgrims en Paul gezellig uit eten. Op de terugweg regent het fors. De droge wandelingen zijn voorbij volgens de weersverwachting. We zien wel.
Jaap loopt de camino 
Prachtige verslagen van je wandelingen….heel mooi. Ja je moet wel wat afzien met ide rugzak enzo want dat moeten pelgrims…het is geen vakantie tenslotte. En wij hebben het hier ook zwaar.
LikeLike
Hallo Jaap,
Wat een prachtige reis ben je aan het maken, nou ja voettocht dan. Maar wat he ziet en de mensen die je tegen komt is natuurlijk geweldig. Ja en dan die rugzak sjouwen, dat wordt natuurlijk voor je gevoel steeds zwaarder. Ik begrijp dat. Nu in de chablus streek, heerlijk, dus vergeet niet goed te proeven. Ha ha. Vandaag is het weer hier ook niets, regen en grijs. Maar ja moet er doorlopen natuurlijk. Ik neem mijn petje voor je af, geweldig gewoon. En bedankt voor het mooie reisverslag, daar geniet ik van. Groetjes en succes Marianne
LikeGeliked door 1 persoon
Zo dat is weer een mijlpaal toch?? 700 kilometer. Fantastisch 🙂 goed gedaan hoor. Prachtig zoals je alles omschrijft. En bij dat B&B zelf je welkomstdrankje betalen?? B (borrelen) & B (betalen) ha ha. Ik kan me er iets bij voorstellen dat je rugzak steeds zwaarder gaat wegen, vooral als je meer zelfvoorzienend moet zijn. Fijn dat je deze mooie reis met ons deelt. Ik kijk er iedere dag weer naar uit om je verhalen te lezen. Liefs Han.
LikeGeliked door 1 persoon