Maandag 12 juni 2017
Na een flink ontbijt in het donkerbruine keukentje, komt mevrouw nog even langs om me goede reis te wensen.
Donkerbruine keukentje in de b&b
Dan ga ik op weg. Na een uur lopen de twee Fransen mij achterop: Marcel en Daniel. Ze hebben een flink tempo te pakken en gaan mij makkelijk voorbij. Marcel is de sterkere, Daniel volgt het tempo van zijn vriend, maar heeft veel last van zijn voeten.
Daniel en Marcel lopen mij voorbij
Nadat ik een brug over een grote stroomversnelling ben overgestoken, gaat de asfaltweg in haarspeldbochten omhoog naar het dorp Saint-Sever.
L’Adour bij Saint-Sever
Na een bezoek aan de kerk en een grand café au lait op een terras, loop ik de Office de Tourisme binnen. Ik krijg te horen dat reserveren van pelgrimsplaatsen vanaf nu niet meer mogelijk is. In Hagetmau moet ik de sleutel gaan halen bij het gemeentelijk zwembad. Ok. Ik knoop dat in mijn oren. Ik ga verder en volg de schelpentekens in de grond.
Schelpentekens op de grond
De wandeling is anders aan het worden. Steeds meer relief, dus vaker klimmen en dalen en dat is pittig. Het is vooral belangrijk hoe je daar tegen aan kijkt. Ik bedoel, aan het begin denk je: alweer een stuk stijgen, alweer dalen en gelukkig een flink eind vlak. Nu is het zo dat ik die heuvels kan beschouwen en accepteren als een gegeven. Moeilijk uit te leggen, maar de mensen hier denken er ook niet steeds over na. Maar het helpt wel.
Aangekomen in Hagetmau, ga ik eerst richting centrum en sta op gegeven moment verloren te zoeken naar bordjes als office de tourisme, piscine (zwembad) of iets van pelgrims. Dan stopt er een grote fourwheeldrive-auto voor mijn neus. De chauffeur vraagt of hij kan helpen. Ik moet naar het zwembad en naar het pelgrimshuis. Hij legt uit dat deze lokaties ver uit elkaar liggen, elk aan de andere kant van de stad. Hij biedt zich aan om mij eerst naar het zwembad te rijden voor de sleutel en dan naar het pelgrimshuis. Bijzonder aardig. Zo kom ik echt bij mijn onderkomen in Hagetmau. Marcel en Daniel slapen er ook.
Pelgrimshuis in Hagetmau
Jaap loopt de camino 
Hoi Jaap,
Nou, wat een mooi keukentje had die mevrouw daar met zo’n mooi tineke-fornuis en lekker vol.
En wat een aardige mensen kom jij toch tegen; god zij met u.
Alweer 70 dagen onderweg..dan ben je wel los van hier.
Je zult wel van je geliefde gehoord hebben dat we alweer terug zijn uit Terschelling…het was prachtig…wat is de wereld toch mooi.
Ook op jouw foto’s en in de verhalen.
Groetjes en niet te hard lopen, Carla
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Carla, de mevrouw leek qua uiterlijk en doen ook op Tineke. Verrassend was dat!
LikeLike
Hey jaap de Pyreneeën in zicht. Das echt ’n geweldige uitdaging! Veel succes en plezier. Ik volg je en geniet door je verhalen mee van je mooie reis. Liefs mniq
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je, Mniq. Morgenavond sta ik aan de voet van de Pyreneeën. Nog maar 800+ km en ik ben in Santiago. Ik kan het niet geloven.
LikeLike