Dag 38: Nevers – Grossouvre (25 km)

Woensdag 10 mei 2017

Vroeg ontbeten, snel vertrokken uit ‘Espace Sainte Bernadette’ en ik kom terecht in de ochtenddrukte van Nevers. De monumentale brug ga ik over en dan langs de Loire verder naar het buitengebied. Het is prachtig weer en dat blijft de hele dag.

Terugblik op Nevers vanaf de brug over de Loire

Een lange wandeling door bossen en weilanden langs de rivier, kuddes schapen op de open plaatsen achter draad. Even verderop stopt een bestelautootje met de herderin die op weg is naar haar schapen. Hoe romantisch is dat. Gezellig gekletst. 

Kuddes schapen op de open plaatsen achter draad

Dan kom ik op een complex verzamelpunt van watergangen: rivierarmen, kanalen, sluizen. Vanuit de helicopter zie je makkelijk welke brug je moet nemen en aan welke kant van de watergang je moet lopen om na een kilometer goed uit te komen op de volgende weg. Niet goed uitkomen zou betekenen dat je moet teruglopen of overzwemmen. Door iedereen onderweg persoonlijk te vragen hoe ik moest lopen, heb ik geen omweg gemaakt. Lekker geluncht op een piepklein terrasje van een bar/kruidenier met koffie en gebak. Maar het was wel mooi, al die sluizen, die kleine verborgen plekjes met bootjes aan het water en die grote Loire.

La Loire

Na een stevig stuk langs een kanaal met veel vissers en een paar uur asfalt door een bos, kom ik in het kleine dorpje waar het kasteel moet zijn waar ik de overnachting heb geboekt. 

Kasteel van Grossouvre

Het is een enorm gebouw waaraan van buiten en van binnen nog veel moet gebeuren. De eigenaars hebben het twintig jaar geleden gekocht met de bedoeling om in het kasteel een b&b te beginnnen. Het lijkt een molensteenproject te worden, waar je levenslang aan vast zit zonder eindsultaat. Op enige afstand staat een bijgebouwtje met drie slaapunits: een slaapkamertje, een douche/wc, een keukentje, tv, koelkast en wat eten met een klein flesje rode wijn. Er zou nog een stel komen, vertelde de kasteeldame. 

Ik zit in de zon, dan hoor ik ineens Jos die vergezeld is door zijn vrouw Kiek. Jos was al bekend als medepelgrim van de Duitse snurkkampioen Daniel. Toevallig natuurlijk, maar het bleek ook dat Jos in Nevers in dezelfde Espace Sainte Bernadette heeft geslapen en gegeten. Hij zat op kamer C en ik op kamer H. We hebben elkaar toen niet gezien. Hij is in Nevers zijn vrouw gaan afhalen van de trein. En nu zijn ze hier. Gezellig wat gedronken met z’n drieën en ervaringen uitgewisseld. Mooie dag geweest.

Plaats een reactie

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑