Maandag 17 juli 2017
Zonder ontbijt vroeg vertrokken om later in een barretje te genieten van een grote koffie, sinaasappelsap en croissant. Het is nog niet zo helder weer, maar het wordt erg warm vandaag. Weinig wind. Tot Santiago is er geen regen te verwachten. Het is best een pittige wandeldag met veel kleine op-en-neergangen, we zijn duidelijk aan het aftellen en afscheid nemen van het landschap en van Spanje. Wat we om ons heen zien, lijkt overigens erg veel op Nederland met z’n maïsvelden, groene eikenbossen, weilanden met koeien en meidoornheggen.
Groen landschap zoals in Nederland
Inka en ik lopen weer samen op. Op een terrasje komt ook Markus erbij zitten. Onverwacht ontstaat een serieus gesprek tussen Markus en Inka over zijn eenzaamheid en ontevredenheid met zijn werk. Hij wil dit verder met haar bespreken onder vier ogen. Inka wil zich in Duitsland professionaliseren op het gebied van dit soort ondersteuning van mensen. Ik denk dat ze hem goed kan helpen. Ze trekken zich een half uur lang terug en daarna vertrekt Markus, zichtbaar tevreden met de uitkomst van dit gesprek. In Duitsland gaan ze nog eens verder praten. Dan komt ook Coen aangelopen en schuift aan bij ons. Coen loopt net als ik de Camino vanuit Nederland. Coen zit ook niet helemaal lekker in zijn vel en vindt ook bij Inka iemand die goed kan luisteren. Veel mensen willen na de Camino niet meer terug in de oude structuur van hun bestaan. Veranderingen in de relatie of het werk liggen voor de hand, maar hoe doe je dat? Nog genoeg om over na te denken. Ondertussen zie ik nog 50 km te gaan.
Kilometerpaaltje
Ik wandel af en toe met de mooie Poolse Monica, ze werkt bij een bank. Ze heeft een tijdje voor de Rabo gewerkt. Twee weken heeft ze vrij kunnen nemen om de laatste 100 km van de Camino te lopen. Leuk hoe ze alles beleeft en vertaalt in lessen voor het leven. Ze is erg katholiek van huis uit, en ze is vooral optimistisch en vrolijk. Na wat korte rustpauzes, stop ik tenslotte dicht bij de grote stad Arzúa. Inka en ik besluiten om nog vijf kilometer door te lopen naar een bijzondere herberg richting Santiago.
Een wandeling langs bomenrijk pad, vergezeld door koeien
Die vijf kilometers vallen flink tegen, Weliswaar veel schaduw, maar benauwde lucht en veel reliëfverschillen. Dan eindelijk duikt de herberg op, vrijwel geïsoleerd in ‘the middle of nowhere’. In de natuur en naast wat landbouwvelden, geen enkele winkel of kroeg in de buurt. Gelukkig heeft de herberg genoeg in huis. Er is plaats en we krijgen een slaapkamer onder het dak (pff….) met slechts één stapelbed. Eerder op de dag had ik nog genoeg energie om door te lopen naar Santiago, dacht ik. Nu blijkt dat ik toch wel erg moe ben. Na wassen, douchen, eten (pasta) en wat lekkere pils, kruip ik op het bovenste bed van het warme kamertje. Alle ramen staan tegen elkaar open, maar het blijft een zwoele nacht.
Morgen is het dinsdag, we willen gaan lopen naar een albergue op een paar kilometer afstand van Santiago de Compostella. De volgende dag, woensdag, wil ik vroeg aankomen om de mis van 12 uur bij te wonen, het certificaat – de compostelle – op te halen en een slaapplaats te regelen. Het zou dan wel eens voorbij kunnen zijn. Of, zoals een broeder eerder al gezegd heeft: de Camino (van je leven) begint in Santiago de Compostella.
Nog 34 km te gaan naar Santiago
Jaap loopt de camino 
Hallo Jaap, met bewondering en verwondering heb ik je verslagen gelezen, dank dat je jouw avontuur met ons wil delen.
Geniet van je laatste kilometers en het weerzien met je geliefden.
Groet uit Den Bosch Liesbeth en Grad
LikeGeliked door 1 persoon
Wat ga je toch goed, Jaap! Ik heb echt bewondering voor je. Zo mooi als je die verschillende soorten pelgrims beschrijft. Ik prijs me gelukkig dat ik al meer dan 100 dagen heb kunnen genieten van jouw gedachten, emoties, avonturen, ontmoetingen, voorbijglijdende landschappen en nog veel meer. Vandaag of morgen ben je in Santiago en mij heb je verteld dat je ook nog het plan had door te lopen naar de kust. Ik ben benieuwd wat je doet, ik merk het wel.
In ieder geval heel veel passie, plezier en mooie (her)ontmoetingen tijdens de laatste kilometers van je Camino.
LikeLike
Lieve Jaap,
Op de valreep mijn eerste reaktie, na 105 dagen, met zoveel plezier jouw ervaringen , over de weg er naar toe, het allerbelangrijkste , te hebben gevolgd.
Zo leuk ook jou ontmoet te hebben in een herberg op de saaie route vlakbij Léon, je verhalen , groot glas bier en pelgrimsmenu en de elektrische vliegenvanger, elke keer als een vlieg pech had was het of er geschoten werd waardoor Frank van schrik bijna van z’n stoel viel.De herbergier , beetje stug had dan lol en was duidelijk trots op z’n vliegkiller.
Maar nu, morgen is het zover , je hebt het gefikst, geweldig!
Jou en vele andere pelgrims voorbij zien komen in allerlei omstandigheden, tijdens onze vakantie, heeft mijn bewondering voor, de weg van de pelgrim, nog groter gemaakt.
Morgen zullen er vast tranen rollen van vreugde en ontlading, zo top, chapeau!
Hartelijke groet, Moniek
LikeGeliked door 1 persoon
Kippenvel!! Terwijl het buiten bijna 30 graden is krijg ik kippenvel bij het lezen van je blog. Nog 36 kilometer te gaan.:) :):) 2 april vol goede moed vertrokken, en verdomd ( sorry voor m’n taalgebruik) je hebt het geflikt!!! Wat hebben we met z’n allen kunnen genieten van je verhalen, je inlevingsgevoel en prachtige omschrijvingen van mens en natuur. Wat zal ik het gaan missen, maar wat ben ik blij voor je. Maak er morgen een hele mooie en triomfantelijke dag van. Liefs van ons
LikeGeliked door 1 persoon
Jaap, sinds je hier in april logeerde, volgen we je dagelijks in stilte op de voet. Het is te gek dat je er bijna bent. Ontroerend wat het allemaal met zich mee heeft gebracht, dank om zo dicht deelgenoot te kunnen zijn van je tocht en innerlijke roerselen. Terwijl ik dit schrijf, ben je allicht vandaag al in Santiago aangekomen en allicht is het een deugddoende intrede geweest die nog lang mag blijven nazinderen. Lief, Tinne, Roos en Floor van B&B In Motion in Belgïë, Hannut.
LikeGeliked door 1 persoon