Dag 4: Torpshammar – Ljungaverk (18 km)

Zondag 11 juni 2023

Om 9 uur is de receptie van de camping open en om half tien zit ik daar aan de koffie met een ontbijt van kleine snackjes. In de hut had ik ook al wat gegeten. Vanmorgen heb ik wat beter zicht op de camping. Er ligt een meertje met een strand vanwaar veel activiteiten starten met alles wat kan drijven en varen. In de bomen eromheen hangen touwen en vanaf het strand loopt een lange glijbaan voor hoeps het water in. Dat laatste was hier favoriet bij de kinderen toen gisteren iedereen kletsnat langs mijn huisje kwam.

Ik ga op weg en zoek weer aansluiting bij het Olavspad. Het is mooi wandelweer vandaag: van 15 -25 graden. Het ruikt heerlijk langs de weg door de paarse bloemetjes aan hoge struiken die ik niet ken.

Al gauw herken ik weer het patroon van de wandeling met op afstand de grote asfaltweg, de spoorlijn en daarlangs de groene graslanden met kleine berkenbosjes, alles zachtglooiend.

De wegen zijn verhard en steeds weer die prachtige huizen.

Halverwege kom ik in het dorp Fränsta waar ik een lunch insla bij de plaatselijke Coop: roomijs, een liter water, croissant, appelbroodje en kaas. Het is al behoorlijk heet in de zon. Naast de winkel staat een picknick bank maar zonder parasol. Dus eet ik alles maar op in een klein gangetje naast de winkel waar je normaal niet zou gaan zitten in Nederland wegens de stank en viezigheid.

Hier is het schoon, zoals alles in Zweden. Ze zijn netjes, correct en vooral schoon, maar er is nergens een openbaar toilet en ook geen café waar je even terecht kunt voor een kleine stop. Zo is elk land verschillend (in Australië is bij elk winkelcentrum een gratis publiek toilet). Na de lunch loop ik weer richting het meer waar een mooi kerkje staat met perfect verzorgde begraafplaats.

Aan het water staan auto’s en er lopen wat mensen rond, geen gelegenheid om wat te drinken of zo. Ik sla rechtsaf en kom langs een box met een stempel voor mijn pelgrimspas. Daarna schiet ik het bos in en wordt het een mooie wandeling, ook met wat reliëf af en toe, soms door hoog gras langs het water.

Het meer versmalt zich en ik kom uit bij een recreatieplekje met een camperplaats, een houten afdakje met picknicktafel en een groot bord met uitleg van wat ik voor me zie: Vikbron, de langste houten brug van Zweden van maar liefst 133m lang.

Zo’n 150 jaar geleden bouwden lokale boeren deze brug op 500m afstand van de officiële brug waarvoor ze tol moesten betalen.

De rivier vervolg ik verder stroomopwaarts door een open bos en ik geniet van de stroomversnellingen, bruggetjes en er is zelfs een stookplaats voor de rondtrekkende wandelaar die beneden aan de rivier kan genieten.

Uit het bos gekomen moet ik nog een eind langs akkers, langs de spoorlijn, en kom uiteindelijk terecht op het golfterrein, bezaaid met witte balletjes, waar mijn hostel is met een sobere kamer en gedeeld sanitair op de gang. Het was een mooie dag, veel drinken is verplicht en elke dag geen café, maar dan toch wel een supermarkt.