Vrijdag 1 april 2022
Ik word rond 6 uur wakker van het ganglicht dat door de matglazen slaapkamerdeur in mijn gezicht schijnt. Niet erg. Ik ga een beetje lezen, verslagen en reacties teruglezen, later met Connor en Carla in het keukentje ontbijten. Om acht uur sta ik buiten: fris (9 graden) en een snijdende wind.
Ik krijg foto’s toegestuurd uit Nederland: sneeuw! 1 april grap? Hier nog niet in elk geval.
Het is een flinke afstand vandaag en zo plat als in Nederland. Een soort vierdaagse wandeling dus. Maar dan in een landschap dat weinig verandert: links en rechts olijfboomgaarden en wijnbouw.
En daardoorheen een rechte kilometerslange verharde zand-grindweg. Ik heb het koud, veel kleren aan, capuchon van regenjack over m’n hoofd en hoed op. Handschoentjes aan. En wegens gebrek aan afwisseling, oortjes in om muziek te luisteren.
Net voor aankomst kom ik Connor tegen. Samen lopen we naar de Albergue Rojo Plata in Torremejía: een klein dorpje van witte huisjes, rustig leven hier. Aan de voorkant van de herberg is het gezellig met kwebbelende pelgrims. In de huiskamer binnen is het ijskoud.
Wij gaan vroeg naar bed. Morgen naar Mérida.
Jaap loopt de camino 
Ha Jaap..echt wel leuk om jouw wandelverhalen te lezen. Knap dat je elke dag weer even(?)tijd hebt om een verslag te schrijven en dan die foto’s erbij…dat doe je goed…groetjes …en loop zo door
LikeGeliked door 1 persoon