Dag 7: Gernika – Lezama – Bilbao (22km + bus)

Donderdag 21 juni 2018

Na een goede nachtrust in een hotel zien de Duitsers en ik elkaar weer in een zonnig straatje. Ik mis Ingo die besloten heeft al vroeg te vertrekken zodat hij niet weer achter zou blijven vandaag. Ik ben benieuwd waar we hem tegenkomen.

Merle en Volker bekijken nog wat foto’s

Na een kort ontbijt vertrekken we. Guernica is een mooie stad zonder historische gebouwen, letterlijk uit de as herrezen. Ik denk dat Franco (aan de macht tot 1975, toen hij overleed) en ook Europese fondsen hebben bijgedragen aan de wederopbouw. Het schilderij van Picasso over Guernica is tot na de dood van Franco buiten Spanje gebleven en hangt nu in het museum Reina Sophia in Madrid waar ik in maart was.

Schilderij van Picasso over Guernica

Het is een mooie dag en we lopen veel in het open landschap. Veel over asfalt of beton. Er zijn hier ook prachtige grote huizen die weer doen denken aan die heimat. Geraniums alom, veel kleur in de tuinen om deze enorme Bauernhöfer. Dan zien we een knus uitrustplekje. Een omaatje zit in een rolstoel, weggeborgen achter de koffie, fruit en ander koopwaar naast een groot bord waarop staat Santiago 710 km.

Naast omaatje met al haar koopwaar

Thomas spreekt goed Spaans met haar en dan zie je haar glimlachen. Financieel is ze nog heel helder. Onder haar schort is het geld verborgen en ze geeft aan de klant het juiste wisselgeld retour met haar verkrampte handen. Schattig, dit mooie tafereeltje.

Dan komen er ook de twee Françaises bij die ons al een paar dagen ‘achtervolgen’. Zij hadden in Gernika in de pelgrimsherberg geslapen. Iedereen was al gewaarschuwd dat het daar niet zo goed was. Maar zij hebben het ondervonden; het bleek een vieze stinkende bende en nog voor veel geld ook. Een van hen had veel last van haar nek gekregen; ze had op internet gezocht naar een behandeling of een middel voor de nek. Ze las dat je met een tennisbal je nek kan masseren door deze erlangs te rollen. Maar ja, die heb je niet bij je. Voordat ze twee uur gewandeld hadden, hadden ze langs de weg een tennisbaan gevonden (dit toeval gebeurt werkelijk op de pelgrimstocht). Dus aan de slag met de therapie op dit hemelse plekje.

Nekmassage met een tennisbal

Na vele kilometers door het open land, komen we dan toch in de bossen. Tot mijn verdriet zie ik hier veel eucalyptusbomen. Deze zijn afkomstig van Australië, koalabeertjes zijn hier dol op, alleen die zijn hier niet. Deze bomen leveren veel geld op voor de papierindustrie. In Portugal en plaatselijk ook Spanje wordt de laatste tijd veel natuurbos in brand gestoken om vervolgens deze eucalyptus te planten. In acht jaar heb je een volwassen boom die veel water uit de grond trekt. Ik hoop dat Spanje deze snelverdieners, landeigenaren en papierindustrie, geen kans geeft.

In het bos stuiten we weer op kleurige veertigers die in hun zondagse kleren en mooie sportschoentjes een klein caminootje willen lopen vandaag. Ik kon niet anders dan een Spaanse mevrouw hand in hand langs de natte kleimodder te geleiden. Ze had een witte pantalon aan, haar man vond mijn hulp aan zijn vrouw eigenlijk niet zo leuk, maar was toch dankbaar dat ik haar hielp. Hij had zijn eigen probleem: een half losse zool onder zijn sportschoen. Als we na deze marteling en heldendaad weer in de zon komen, gaan we heerlijk lunchen. Merle maakt een foto van ons.

Thomas und ich

Dan wordt de wandeling minder leuk langs autowegen en bedrijventerreinen. Nog steeds zijn we geen Ingo tegengekomen die ons vooruit was gelopen. Hoe zou hij het overleefd hebben? Uitgeput, verbrand door de zon, rode schoentjes veranderd in modderklompjes? Dan zien we hem zitten, heerlijk ontspannen. Op 500 m van de herberg, langs de straat: fris en fruitig. Ik gun hem zijn verhaal van de wandeling 😉.

Ontspannen Ingo vlakbij de pelgrimherberg

De herberg in Lezama is een groot gebouw. Er staan 18 paar schoenen buiten, er zijn 20 bedden die krap op elkaar staan. Voor ons vijven is er dus geen plaats meer. Er is geen andere herberg in het plaatsje, we besluiten met de bus door te gaan naar Bilbao want het is al laat aan het worden. De tocht naar Bilbao zouden we morgen pas lopen. Okee, een extra vrije dag in Bilbao is ook goed. We reserveren een kamer voor ons allen in goedkope jeugdherberg met goeie bedden, sanitair en wasgelegenheid.