Zondag 14 mei 2017
Weer een rustdag / wachtdag op mijn steunzooltjes die mijn voeten weer in de goeie stand moeten zetten. Het hotelletje waar ik ben is OK, klein, maar knus. Het is een soort piano-jazz-café-restaurant, gezellig ingericht met verwijzing naar Harley-Davidson.
Achter de open deur van het balkon, heb je mijn kamer
Ik slaap uit en ga beneden ontbijten. Dat doe ik niet alleen.
Samen ontbijten
Ik drink hier en daar koffie en een pilsje. Zondag is ook hier een erg stille dag. Een verveelde sfeer, waar de meeste restaurants en cafés gewoon dicht zijn, terwijl het prachtig weer is. Volgens mij is die geslotenheid niet zozeer ingegeven door de katholiekheid van de zondag als wel dat men hier vooral recht heeft op een vrije dag vanuit een diepere socialistische achtergrond. Ontwikkelingen zoals toenemende koopzondagen en invoering van de 24-uurseconomie, maar ook veranderingen door de dagelijkse aanwezigheid van ICT zijn in NL veel verder. Niet dat ik daar zo blij mee ben. Ook winkelpersoneel is graag in het weekend vrij en het is een verademing als niet alle jeugd met z’n mobieltje bezig is. Maar de commerciële drive is in NL toch veel groter, hier is men toch meer van de oude waarden en tradities. Soms ben ik wel jaloers.
Zondagmiddag volg ik de kampioenswedstrijd van Feyenoord op NPO1 en de inhuldiging van de nieuwe Franse president op tv.
Jaap loopt de camino 
Ha Jaap, leuk om je gisteren nog gesproken te hebben, toen Erik bij mij was. Goed om te horen dat het wandelen met de steunzooltjes nu weer goed gaat, dan kan je je ritme weer oppakken. Mooi zoals je alles opschrijft, ik zie het helemaal voor me en daar komt nog bij dat Frankrijk voor mij bekend terrein is. Veel plezier en hopelijk zijn de steunzolen een blijvende verlichting voor je voeten!
LikeLike
Lieve Jaap. Wij zijn op Bali en ik ben ziek dus we hebben op bed in één keer je eerste 42 dagen gelezen. Regelmatig een traantje gelaten. Wat een tocht! Wij maken het verder ook goed. Inspannend reizen, warm en vochtig luidruchtig en vies en vol indrukwekkende belevenissen. Het leukste zijn de mensen hier: wat een warm en vrolijk volk. Ik heb nog nergens zoveel horen lachen en zingen. Veel liefs van ons
LikeGeliked door 1 persoon
Lieve Jaap. Wij zijn op Bali en ik ben ziek dus we hebben op bed in één keer je eerste 42 dagen gelezen. Regelmatig een traantje gelaten. Wat een tocht! Wij maken het verder ook goed. Inspannend reizen, warm en vochtig luidruchtig en vies en vol indrukwekkende belevenissen. Het leukste zijn de mensen hier: wat een warm en vrolijk volk. Ik heb nog nergens zoveel horen lachen en zingen. Veel liefs van ons
LikeLike