Zaterdag 21 juli 2018
Het was een onvergetelijke dag, gisteren. De mis in die prachtige volle kathedraal heeft veel indruk op mij gemaakt. Een volle kerk zie je bij ons niet meer zo vaak. Als ik vertel dat in mijn dorp de kerk is afgebroken, omdat er geen kerkgangers meer waren, krijg ik alleen maar verbaasde reacties. ‘Kerken breek je niet af, die worden gebouwd voor de eeuwigheid’.
Ik heb diep geslapen. Even wakker geweest toen iemand midden in de nacht iets blikkerigs liet vallen. Enorme herrie, gevolgd door een fluisterend ‘Sorry…’. Aan het ontbijt in de naastgelegen bar ontmoet ik mijn slaapmaatje. Een Fransman die vandaag terugkeert naar huis in Limoges. Tot aan de grens met de bus en vandaar zo snel mogelijk de trein. Dat is dadelijk ook mijn plan. Nu de Franse vervoerders niet meer staken (de stakers hebben in al die maanden toch niets bereikt), kan ik weer gerust de trein pakken, misschien wel de TGV.
Maar vandaag ga ik nog te voet verder. Even buiten Santiago zie ik het kilometer-paaltje met de afstanden naar de twee kustplaatsen Fisterra en Muxía. Dat gaat allebei lukken.
Km’s tot Fisterre en Muxía
Het is een bewolkte dag, een beetje fris in de eerste uren en in de middag gaat het regenen. Maar dan ben ik al binnen. Het is een mooi landschap, glooiend gebied met maïs, wat graan, weilanden met koeien. De dorpen zijn oud, maar zijn erg goed onderhouden. Er rijden dure auto’s, ook van andere EU-landen; ik denk dat velen hier hun plekje in Spanje gevonden hebben. Wat mij betreft, zou ik ook best hier willen wonen in zo’n dorpje op de berghelling.
Als ik omkijk naar de stad, zie ik kathedraal boven alles uitpieken.
Terugblik op Santiago met de enorme kathedraal
En als je denkt dat na Santiago het pelgrimsverhaal vergeten is, dan doen de schelpen onderweg je hier wel anders over denken. Zoals in het tuinmuurtje.
Schelpen als versiering op het tuinmuurtje
Halverwege nog een brunch gepakt, gekletst met jonge Nederlandse pelgrims, en toen door totdat ik bij een prachtig oud en opgeknapt dorp kwam aan de rivier.
Mooi oud opgeknapt dorp aan de rivier
Nog steeds alleen verder. Juist voor aankomst begint het te regenen. Even schuilen en dan kom ik aan in een onverwacht stil stadje, bijna saai, waar ik een slaapplaats vindt. Ik vraag hoe druk het is op dit moment. Heel rustig, vertelt de herbergier mij. Zo voelt het ook hier. Geen problemen dus wat dat betreft. Rustige avond, pelgrimsmenuutje, pilsje, wandelingetje en naar bed.
Jaap loopt de camino 
Plaats een reactie