Dag 0: Eindhoven – Málaga – Almería

Zondag 6 maart t/m dinsdag 8 maart 2022

Zondagochtend vertrek ik in alle vroegte met vertraging van vliegveld Eindhoven naar Málaga in Zuid-Spanje, uitgezwaaid door Erik, mijn wandelmaat en eindredacteur in NL van deze blog.

Na een vlucht van 2,5 uur kom ik aan op de luchthaven van Málaga. In de aankomsthal beland ik in een enorme massa mensen die allemaal op Covid gechekt moeten worden voordat men bij de bagage kan. Even een broodje en koffie en dan sta ik buiten in de zon, 16 graden.

Met de bus rij ik vanaf de luchthaven tot ver in het centrum van Málaga, voorbij het centrale busstation. Op een plein is een grote demonstratie aan de gang waar sprekers in het Spaans en Oekraïens(?) fel uithalen tegen Poetin. Overal blauwgele vlaggen.

In groot contrast wordt, 100 m verder, de laatste dag van Carnaval gevierd die hier 10 dagen duurt. Geen boerenkielen, maar veel groepjes die in dezelfde outfit rondlopen als hun muziek: als kakelende kippen of als opera-zingende varkentjes. Geen hoempapa gezang, nee mooie stemmen, overtuigende uitdrukkingen om de clou, die ik niet begrijp, te benadrukken.

Zo heb ik veel plezier. Het is mooi zonnig weer dus ik wandel hier graag rond.

Dan naar de jeugdherberg, schoon, en ruim modern ingericht met een grote sofa onder een boekenkast voor de siësta en een grote tafel waar al enkele gasten hun eerste verslag maken van Málaga.

De kathedraal is groot en heel bijzonder. Vanmiddag doe ik mee aan een gratis rondtoer op het dak.

Eind van de middag neem ik een vismaaltijd en daarna languit op de sofa even gefacetimed met Sofie. Vroeg naar bed.

’s Nachts goed geslapen ondanks een snurker en een hele vroege gast die om 4 uur zijn rugzak ging pakken. Deze TOC-hostel, die ook kleinere kamers heeft, is een aanrader. Zeker voor rondreizende 25-ers, waar de ontbijtzaal voor het grootste deel mee bezet is. Prima ontbijt voor €6.

Ik maak een plan voor de dag. Want om 15 uur vertrekt mijn bus naar Almería: de kathedraal en het Picassomuseum staan op het programma.

Ik loop als eerste naar de enorme kathedraal om deze van binnen te bewonderen. Veel kunstwerken van houtsnijkunst, beeldhouwwerken en overal verblindend goud.

In de kathedraal brand ik een kaarsje voor Karin: vandaag is haar sterfdag in 2008.

De schilder Picasso is in Málaga geboren. Zijn werken zijn hier in de stad in een mooi monumentaal gebouw bijeengebracht, gebouwd in de vorm van een carré. De mooiste en waardevolste spullen bevinden zich elders in Spanje en in het buitenland. Heerlijk om zijn wonderlijke schilderijen weer eens van dichtbij te zien.

Na een menu del día in restaurant El Jardín wandel ik naar het busstation, waar de bus vertrekt die me in drie uur naar Almería brengt, waar woensdag mijn Camino zal beginnen.

Ik loop naar mijn hostal: Hostel Delfín Verde. Het blijkt aan het strand te liggen en ik kijk vanuit mijn raam naar de witte koppen van de golven die het strand op rollen. Er zijn palmbomen, het is zonnig weer: ik ben in het paradijs.

Francesco is de manager. Hij noteert mij met potlood en gum als gast in een schrift met harde kaft. In de slaapkamer ontbreekt het een en ander, ook is er wat kapot, maar voor €28 per nacht op deze toplocatie ga ik niet klagen. Na een avondwandeling langs het strand, kruip ik in m’n bed en slaap in met een hoofd zonder zorgen.

De volgende dag, dinsdag, moet ik nog wat laatste dingen regelen voor de Camino. Maar ik bezoek eerst de kathedraal van Almería

De kathedraal is zeer bescheiden aan de buitenkant, kleiner dan die in Málaga maar binnen ook rijkelijk voorzien van goud, zilver, marmer en veel schilderkunst en houtsnijwerk.

Ik ontmoet ’s middags vrijwilligers van de Camino Associatie (o.a. Nely Pascual) die me graag verder helpen met wegwijs raken in de weg naar Santiago de Compostela.

Aan het eind van de dag gezellig wat gegeten in een visrestaurant.

Ik ben helemaal klaar voor de grote reis van 1400 km naar Santiago de Compostela waar ik half mei hoop aan te komen. Morgen de eerste wandeldag van de Camino, het wordt mooi weer.