Vrijdag 9 juni 2017
Vannacht heeft het geregend. Verstandig dus, dat we bijtijds al het vochtige wasgoed binnen hebben gehaald. Goed ontbeten. Eerst vertrekken de Franzosen, even later ga ik er vandoor. Als ik het dorp verlaat, zie ik de studenten op 500m. achter me. Het is bewolkt, droog en best lekker wandelweer. Niet te warm, niet te koud. Ik probeer de studenten zo lang mogelijk voor te blijven, dus ik zet goed de pas er in. Na het dorp volgt het pad al gauw weer de oude spoorlijn.
Wandelpad volgt de oude spoorlijn
Pas na 6 km passeren de studenten mij. Tjonge, dat schiet wel flink op zo: doorstampen, zonder een seconde pauze op het ritme dat net iets boven mijn eigen tempo ligt. Na een uur alleen gelopen te hebben, kom ik de studenten weer tegen bij de enige bank in de wijde omtrek. Ze lunchen, we kletsen en ik weet dat ik ze hierna niet meer zal tegenkomen. Rachel vertrekt eerst.
Rachel
Het landschap begint steeds meer op Brabant te lijken met die uitgestrekte maïsakkers. Zelfs ook met die sproeiinstallaties.
Maïs met sproeiinstallatie
Dan kom ik over een grote autoweg. Ik krijg een app van Erik over de redactie van een verslag. Dus ik houd me even in en geef hem antwoord en wil verder gaan. Op dat moment zie ik op 20m afstand een everzwijn de weg oversteken. Waauw! Had ik nog nooit gezien. Het beest heeft een grauwgrijze vacht, geen slagtanden of zo en sjokt heel rustig naar de overkant waar het verdwijnt tussen de lage begroeiing van struiken en varens. Te laat ben ik natuurlijk voor een foto, maar het beeld blijft eeuwig op mijn netvlies.
Aan het einde van mijn wandeling kom ik door een dorp waar ik de twee Fransozen op een bankje zie zitten. Zij hebben daar een slaapplaats gereserveerd en vervelen zich nu stierlijk, omdat alles dicht is. En ze houden best van een biertje en een wijntje. We kletsen even. Ik ga nog 6 km door naar mijn plek, een hostellerie aan de autoweg. Mooie slaapgelegenheid, met avondeten en ontbijt. Morgen wordt het weer een warme dag.
Jaap loopt de camino 
Plaats een reactie