Maandag 23 augustus 2021
Het ontbijt in het schuurtje met de grote eettafel verloopt wat rommelig, maar is echt Frans. De soepkommen die wij gebruiken voor de yoghurt met muesli, worden hier gebruikt voor de koffie of thee. Het stokbrood breek je af en eet je op, niet vanaf een bord, maar vanaf het tafelzeiltje. En vooral is het zo dat we allemaal door elkaar heen praten, lachen, eten en drinken. Michel heeft ons stempelboekje onder handen en kletst op hoge toon met Jean Baptist die tegelijkertijd bezig is in zijn schetsboek. Al met al een gezellige familiesfeer aan de ontbijttafel.
We vertrekken en komen al snel in het dorpje Espeyrac waar veel pelgrims overnachten. Altijd even het kerkje bezoeken.
Ik zie daar ook een kruideniertje met ervoor wat stoelen en tafels. Ingo, die we een paar dagen geleden hebben ontmoet, zit er lekker in de zon uitgebreid te ontbijten. Wij doen ook boodschappen, vooral fruit, en gaan ook even aan een tafeltje zitten en kletsen nog wat over de stad Conques waar we allemaal naar toe gaan. Dan vertrekt Ingo en ik zie hem verder niet meer langs de route.
Met een lang pad omhoog komen we op hoogte en kijken neer op het mooie middeleeuwse stadje.
Na een lange wandeling komen we in het dorpje Sénergues waar we kort verblijven.
Het is warm, veel wolkjes, maar ook ‘s middags moeten we nog doorlopen. Dan zien we vanaf hoogte de stad Conques liggen. In het dal, zo schatten we.
We volgen de langste maar veilige weg, minder steil en zonder platte stenen, en komen dan bij de eerste middeleeuwse woningen van de stad.
Het is heel indrukwekkend; je waant je werkelijk in de middeleeuwen. We proberen ons te oriënteren met de kaart, maar beseffen dat het heel lastig is omdat het stadje grotendeels langs de helling is gebouwd en niet in het dal. We komen langs een burcht, langs de kerk, kloosters, pleintjes, smalle straatjes en kunnen maar niet onze bestemming vinden.
Onze bestemming is de hostel Castellou en die staat naast de rivier. Uiteindelijk begrijpen we dat we een lange steile hobbelige weg naar beneden moeten afleggen, het centrum achter ons latend. En zo bereiken we ons adres voor de overnachting. Het is duidelijk een unieke plaats en we besluiten morgen hier te blijven. In Castellou worden we warm welkom geheten en we installeren op de kamer.
We gaan eten in het dorp. Dus het lange pad op, zonder rugzak deze keer. Boven aangekomen ontmoeten we enkele pelgrims van gisteren in Le Soulié en van eerder in het couvent van Saint-Côme-d’Olt. Ze vertellen ons dat we zeker eerst moeten reserveren, anders kan er wel eens geen plaats meer zijn. We doen dat meteen en even later zitten we achter de tafel voor een heerlijk ‘pelgrimsmenu’. Met volle maag nog een wandelingetje door het dorp en een bezoek aan het kerkplein waar een geestelijke een college geeft over de timpaan boven de hoofdingang van de kerk.
Je ziet daar allerlei taferelen die hoofdzakelijk gaan over het onderscheid tussen goede mensen die in de hemel komen en de stouterds die eeuwig moeten lijden in de hel. Langzaam wordt het donker en we dalen af naar beneden. Mooie dag was het.
Jaap loopt de camino 
Plaats een reactie