Dag 48: Crozant – La Souterraine (24 km)

Zaterdag 20 mei 2017 Ik heb een klein beetje ontbeten vanmorgen. De drie Canadezen waren om half zeven vertrokken op weg naar het station, omdat een van hen terug moet, weer aan het werk. De Fransman, Jacqui, is een avondmens en staat dus later op. Ik ben een ochtendmens, dus ik krijg de kriebels als... Lees verder →

Dag 47: Gargilesse – Crozant (21 km)

Vrijdag 19 mei 2017 Mijn ontbijt bestond uit twee appels, een grote sinaasappel en twee koppen thee. Het vanzelfsprekend delen van etenswaren is onder Nederlanders misschien gebruikelijk, maar niet bij bijvoorbeeld Fransen. Natuurlijk hebben zij hun eigen smaak. Eens kijken of dat vaker gebeurt. Er was in het slaapgebouw ook een groep van Franse ouderen... Lees verder →

Dag 46: Cluis – Gargilesse (15 km)

Donderdag 18 mei 2017 Het belooft een regendag te worden, dus een kleiner traject gekozen. Gisteravond tijdens het avondeten en vanmorgen ook nog gezellig gepraat met de heren van de b&b. Zij zien de toekomst in Frankrijk somber in, de nieuwe president is gekozen om niet opgescheept te worden met Marine Le Pen, die niet... Lees verder →

Dag 45: La Châtre – Cluis (24 km)

Woensdag 17 mei 2017 Moe van het voetmasseren, met lege maag, maar vol goede moed zit ik aan het ontbijt in Hôtel du Commerce in La Châtre. Koffie, croissantje, stokbrood, margarine, kuipjes jam en nutella en jus d'orange. De zon kruipt langzaam omhoog. Uitzicht bij het ontbijt over het marktplein in La Châtre Het is stil... Lees verder →

Dag 44: Marçais – La Châtre (35 km)

Dinsdag 16 mei 2017 Ochtendstond heeft goud in de mond. Wat een rijkdom om met zulke mooie luchten de wandeling te beginnen!  Schitterende luchten vroeg in de morgen Ik maak eerst een wandeling tot Le Châtelet, een middelgrote plaats en besluit dan wat ik verder ga doen met de dag. Onderweg stopt zomaar een autootje... Lees verder →

Dag 42: Saint-Amand-Montrond (rustdag)

Zondag 14 mei 2017 Weer een rustdag / wachtdag op mijn steunzooltjes die mijn voeten weer in de goeie stand moeten zetten. Het hotelletje waar ik ben is OK, klein, maar knus. Het is een soort piano-jazz-café-restaurant, gezellig ingericht met verwijzing naar Harley-Davidson.  Achter de open deur van het balkon, heb je mijn kamer Ik slaap... Lees verder →

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑