Dag 1: Oviedo – Grado (30 km)

Maandag 22 augustus 2022

We hebben nog dingetjes te doen in het stadje voordat we kunnen vertrekken. Erik moet zijn spullen voor de rugzak nog bij elkaar vinden, die verspreid liggen in zijn vakantietassen en die van zijn kinderen in de kofferruimte van zijn auto. Vervolgens moeten we een plekje vinden om zijn auto twee weken achter te laten: buiten de zone voor betaald parkeren, niet te opvallend met al die zichtbare bagage op de achterbank, niet te afgelegen… We komen uit op een onbetaald parkeerterrein naast een groot hotel waar een buitenlands nummerbord niet heel gek is.

Dan gaan we lopen naar de kathedraal (open na 10 uur) voor een pelgrimspaspoort met een eerste stempel van vandaag er in. Ook even de kathedraal bezichtigen, prachtige kerk.

Oviedo is de hoofdstad van Asturië en het was koning Alfonso II die als eerste de pelgrimstocht naar Santiago ondernam in de 9e eeuw. Vandaar de naam: Camino Primitivo. Nu komen hier ook andere Camino’s samen: de Camino del Norte en als verlengstuk van de Via de la Plata (dat stuk noemen ze hier Camino de San Salvador) vanuit het zuiden langs de stad León richting de kust. De stad laat overal de symboliek zien van de pelgrimstochten. De kathedraal is dus belangrijk. Na een kort ontbijt van geroosterd brood met jam en twee koffie beginnen we onze eerste wandeltocht. Het is dan al ongeveer half twaalf…. Oeps, al een beetje laat.

Het is de hele dag bewolkt, droog en behoorlijk warm (25 graden). Het is een tocht die volgens het boekje alles in zich heeft wat we verder in twee weken ook mogen verwachten: stijgen en dalen. Het verlaten van de stad duurt ook nu weer te lang: al dat verkeer en die uitlaatgassen maken mij aan het hoesten, wat snel ophoudt na de eerste klim. We komen dan boven de stad en dan zien we hoe mooi de stad ligt in het groen met huizen langs de hellingen en in de brede dalen. Geen tekenen van droogte!

In het middenstuk zit een stevige lange klim en ik merk dat mijn conditie even te kort schiet, flink moe en bezweet arriveren we bij een groot café-restaurant waar gezinnen in de laatste weken van de vakantie aan lange tafels voedzame maaltijden bestellen. Binnen is er geen airco, maar het is toch redelijk koel. Gelukkig heb ik een waaier bij me.

We bestellen salades en kaaskroketten met ieder twee ijskoude cola’s : heerlijk. En zo gezellig dat we hier al gauw een uurtje kwijt zijn. Dus we bellen de gereserveerde herberg om aan te kondigen dat we pas om acht uur zullen arriveren.

De tweede helft van de tocht kent minder klimmetjes en het is ook koeler geworden. Toch nog een flinke afstand te gaan en na een korte colapauze in een klein dorpje met een grote feesttent arriveren we in Grado. Ik ben flink moe, geen blaren of pijntjes, maar wel heel moe.

De herberg La Quintana is een oud monumentaal opgeknapt gebouw met achtertuin waar gasten kunnen zitten onder parasols.

Er is een restaurant binnen, maar we houden het op koffie. Op de muren van het restaurant: mooie schilderijen rond het thema pelgrims en de tocht naar Santiago, zelf geschilderd door de vrouw van de eigenaar.

We kletsen wat af tot het donker is en gaan dan slapen in een krappe ruimte met stapelbedden.

Eindelijk. Moe, maar geen pijntjes. Morgen vertrekken we eerder en de afstand is dan slechts 20 km, dus dat moet beter gaan.