Dag 18: Château-Porcien – Bazancourt (24 km)

Donderdag 20 april 2017

Na ontbijt met oploskoffie en een korte schoonmaak en opruimactie gaan we met z’n drieën op weg. Ik kijk nog een keer achterom en neem een foto van het hok (op de foto kun je het codeslot nog zien).

Ons slaaphok

Al gauw blijkt dat Maria ervoor kiest om direct door te lopen naar Reims. Dat is 35+ km. Dus neemt zij een andere route en vandaag loop ik dus met Maurice. Wij lijken qua ritme toch redelijk op elkaar, dus dat loopt lekker. Het wordt een wandeling langs uitgestrekte landbouwvelden en kleine lege gehuchten. Als we door zo’n dorp komen, worden we plotseling toegeroepen. Een vrouw loopt vanuit haar huis naar ons toe en nodigt ons uit voor een koffie. Zo aardig! Nu krijg ik de mogelijkheid om iets te weten te komen over het leven in deze doodse dorpen. Ze is een vrouw van ongeveer 50+, heeft vier kinderen en nog meer kleinkinderen. Het dorp loopt de laatste jaren steeds verder leeg, de landbouw wordt steeds grootschaliger en jonge mensen trekken weg. In eerste instantie naar de stad: Reims. De landbouw produceert hier ten noorden van Reims rogge, suikerbieten, koolzaad en erwten als veevoer. De grond is zeer kalkrijk. Typisch is dat hier nog zero wijn (lees: champagne) wordt verbouwd. We bedanken de dame voor haar hartelijke ontvangst (ze heeft regelmatig ook pelgrims te slapen), de lekkere koffie en oploscappuccino en gaan ervandoor.

Hartelijke ontvangst in een doods dorp

We kijken nu met meer kennis van het landschap en de landbouw om ons heen. Langs de boomloze akkers en krijtwitte paden komen we uiteindelijk in Bazancourt. Belangrijk dorp, omdat hier nog diensten en infrastructuur zijn. We gaan zitten op het eerste bankje in het dorp en nemen een slok water. Even kijken waar het geboekte hotel is. We zitten er vlakbij, maar het is nog niet 16.00 uur, het moment waarop we ons zouden melden. Dan staat er een aardige, gedecideerde mevrouw voor ons met twee hotelsleutels in haar hand. Ze heeft ons herkend als de aangekondigde pelgrims (met zware rugzak en Sint Jacobsschelp). We krijgen de sleutels mee, zodat we alvast een douche kunnen nemen en uitrusten op bed. Zij moet zelf nog even boodschapjes doen, voordat ze terug is in het hotel, zegt ze. Geweldig gastvrij! Weer een geslaagde dag, even boodschappen doen voor morgen, en na een Leffe blonde, lekker eten in het hotel. (Op tv hoor ik die avond van de aanslag op de Champs Élyssée in Parijs). Morgen naar Reims.