Dag 47: Campobecerros – Alberguería (26 km)

Zondag 24 april 2022

Gelukkig wordt minder regen verwacht vandaag. En inderdaad blijft het de hele dag vrijwel droog. Wel koud, amper boven de tien graden, maar droog.

Eén voor één vertrekken de pelgrims, ik ben de laatste die gaat en het licht uitdoet. Nog even een koffie bij de twee vrouwen in het café en dan ga ik echt aan de loop. 

Het is best mooi weer, vanochtend. Ik kan redelijk ver het dal in kijken. 

Over een afstand van tien kilometer ben ik langzaam aan het dalen naar het dorpje Laza. Onderweg haal ik een Duitse pelgrim in, die last heeft van de eerste dagen. Verderop kom ik Jean-Marie uit Orléans tegen. We lopen tot aan Laza, zo’n acht kilometer verder.

Foto 2

Hij vertelt dat hij in de haast van vertrekken, te kleine schoenen (een soort leren/ plastic wandelschoen) heeft gekocht. Hij baalt, maar wil doorlopen tot aan Santiago de Compostela. Geen nieuwe kopen in Ourense bijvoorbeeld. Elke dag – nog zes te gaan – zal hij pijn hebben. Jammer!

In Laza neem ik op een caféterras een cola en café con leche.

Ik zie een groepje pelgrims voorbij gaan met kleine rugzakjes. Ik vermoed dat zij horen bij twee auto’s die steeds rondrijden. En inderdaad: in een volgend gehucht zie ik dat deze auto’s worden uitgeladen met koffers bij een albergue.

De volgende vijf kilometers gaan over een relatief vlak breed rivierdal waarin veel afwisseling is van landgebruik. Druiventeelt, rundvee tussen de muurtjes van gestapelde stenen van graniet, en tuintjes in de buurt van de gehuchtjes. 

Aan alle kanten kijk ik omhoog naar de bergtoppen waar mijn eindpunt ligt. Dat is gezellig lopen; maar de lucht betrekt en het wordt frisser. Via een klein stil dorpje begin ik aan het laatste deel van de route.

Het laatste stuk is ongeveer 5 km stijgen. Volgens het boekje valt de helling wel mee, maar de praktijk is anders: hele steile stukken en dan weer eventjes recht is gemiddeld niet zo steil maar wel heel vermoeiend. Na elke 50m sta ik even uit te rusten, tussen de naaldbomen op de soms kale granieten paadjes. Pittig, maar met mooie vergezichten. 

Op de top kom ik uiteindelijk op een prachtige asfaltweg die langzaam daalt naar mijn eindbestemming, het dorp met de mooie naam Alberguería. 

De pelgrimsherberg bevindt zich direct bij de ingang van het dorp. Er tegenover is een café, alles van dezelfde eigenaar Roberto en zijn vader Luís. Roberto staat voor zijn café en ik vraag of ze warme koffie, WIFI en een tv-scherm hebben. Het antwoord is ja en een kwartier later zit ik met vijf Spanjaarden naar de Formule 1 race van Max Verstappen te kijken die uiteraard de grote winnaar is vandaag. Het is heel gezellig in het café. 

Overal aan de muren, plafond en ook in de herberg hangen Jacobsschelpen met daarop de namen van de pelgrims en datum van langskomen.

Na de race arriveren ook de twee pelgrima’s en na een rode wijn installeren we ons in dezelfde kamer in de herberg tegenover het café. Er is geen restaurant in het dorpje; we maken wat pasta met tomatensaus en kaaskruimels klaar: Heerlijk in deze omstandigheden! 

Ondertussen staan grote gaskachels in de slaapkamer en bij de keuken op de hoogste stand te branden. Lekker warm is het als we naar bed gaan. Zware dag, prachtige vergezichten, leuke gesprekken. Nog maar een klein weekje te gaan.