Vrijdag 2 juni 2017
Na een heerlijke douche op de camping, vetrokken Kris en ik naar het stadje voor een snel ontbijt van koffie met croissants. Appel en sinaasappel voor onderweg, dat was mijn portie voor de wandeling. Plan was om die avond in de stad Mussidan goed en gezond uit eten te gaan. In de bar van ons ontbijt krijg ik gezelschap van een klein droppie.
Leuk gezelschap
Dan gaan we op zoek naar de eerste vaste caminosymbolen. Als eerste zie ik een sticker geplakt op een auto. Nou ja…
Caminosymbolen op een auto
Eerst lopen Kris en ik samen. Na een stevige wandeling langs hellende grindpaden in veel bos, haakt Kris af om te liften. Ik breng haar naar een grotere autoweg en ga terug op de route. En dan kom ik drie (Duitstalige) Zwitserse dames (50+) tegen die een paar honderd kilometer de camino volgen om daarna weer thuis aan het werk te gaan. Er is duidelijk een leidster die dan ook voorop stevig doorstapt. Met de andere twee vrouwen heb ik dan nog een redelijk gesprek, maar met de akela gaat het alleen maar over de wandeling: de volgende stop, de tijdplanning, hoe laat en wanneer en hoe. Op een gegeven moment laat ik ze maar verder lopen, ook wel makkelijk, dan hoef ik ze maar te volgen en kan ik niet verdwalen. Net voor een bocht roept de akela of ik de laatste tijd nog een camino-sticker heb gezien langs het pad. O jee, nu val ik door de mand. Ik denk na, wil wat zeggen, maar ze is al de bocht om. Aan hem heb je ook niets, zal ze denken. Als ik dezelfde bocht om ga, zie ik meteen een sticker, dus we zitten goed. We? De Zwitsers zie ik niet meer. Niet even terugkoppelen met mij, maar immer vort. Ik hoop dat ze toch plezier hebben.
Dan kijk ik naar de route en zie dat er veel omwegen door de heuvels zijn voorzien. Het is erg heet geworden en ik besluit halverwege een stuk af te snijden en langs de autoweg te gaan. Later zie ik dat ook andere pelgrims dit doen. Mijn water begint op te raken en juist op tijd kom ik terecht in een barretje in een afgelegen dorp. Barjuf, vrolijk mens, had vroeger een pelgrimsopvang en ze begint een flinke lijst aan verbeterpunten op te sommen over de organisatie en routes van de camino. Na een heerlijk koele cola en nieuw drinkwater, vraagt ze me nog even te wachten. Dan komt ze met een handvol kersen aanzetten. Voor onderweg. Zo kom ik de laatste kilomaters wel door.
Landschap rond Mussidan
In Mussidan aangekomen zijn alle bekenden aangekomen. De drie Suisses waren als eerste binnen en hadden de eerste keuze, ik slaap met Rob, Louise en Kris op twee stapelbedden in een benauwd kamertje. Louise maakt eigen avondeten klaar, wij drieën gaan op zoek naar een goed restaurant. Nou, die bleek niet te bestaan of was gesloten. Uiteindelijk een soort snackrestaurant, waar ik een croque-monsieur nam. Rob en Kris iets anders. Onze snack werd gereserveerd op oude LP’s, niet te geloven.
Oude LP als bord
Afijn alles bij elkaar was mijn dagvoedsel niet goed en niet genoeg. En zo ga ik slapen in het benauwde kamertje. Raam open. Dan breekt een enorm onweer los, bliksem en gedonder. Ik doe amper een oog dicht. Ook de anderen slapen slecht, hoor ik later. Tanden op elkaar en doorgaan, morgen.
Jaap loopt de camino 
Hallo Jaap, ja de drie suisse was vroeger een heel erg degelijke modezaak in den bosch, dus ik kan me er wat bij voorstellen. En je ziet er goed uit; knappe man met die leuke hond, maar wel wat mager aan het worden…goed eten he. Doodzonde trouwens van die elpee, nog wel van o.a. Paul anka, mijn lievelingszanger!! Nou ja. Ik heb nu ingepakt voor oerol en morgen nemen we je lieveling mee naar het noorden. Dan gaan we daar de kust onveilig maken. Van Marjon moesten we die lelijke zeeuwse pruiken meenemen, maar ik heb gezegd dat ik die pruik niet meer kan vinden. Ik heb mooie oranje zonnebrillen gekocht, is toch veel leuker. Het is hier nu zeer onstuimig weer en mieke en Theo gaan vanavond op de boot naar Hull, die worden vast zo ziek als een hond. Jaap, succes met de snurkers, de brandende zon, de suisse….we zullen veel aan je denken en over je praten.groeten, je hoort nog van ons, groeten, Carla
.
LikeLike
Hoi Jaap,
Wat ontzettend leuk om je reisverslag te lezen! Toen je vorig jaar vertelde over je plannen voor de Pelgrimstocht kon ik me er nauwelijks een voorstelling van maken. Nu begrijp ik het, wat een waanzinnige ervaring en een mega prestatie. Het is maar goed dat je niet alle bezienswaardigheden en mooie ontmoetingen als gewicht in je rugzak hoeft mee te dragen. Veel succes op je weg naar de Pyreneeën!
Lieve groet, Aleida
LikeGeliked door 1 persoon
Ja je bent echt unne dunne Jaap, vindt Leen dat wel fijn? Ik zou echt niet alleen op fruit kunnen lopen zeg. Dat eten is toch maar slecht geregeld daar in Frankrijk zeg. Maar het gaat nog steeds geweldig he . Goeie voetenzalf heb je zeker.
Voor de meskes heel veel schik op Oerol! Mijn lievelingsband komt ook : De Flageolettes, doe die de groeten van me ajb. Wat zíjn die toch leuk. Ik heb nog die leuke foto hier voor het raam van de Oerol vriendinnen met oranje zonnebril op. Ik heb r zelf ok nog inne. Ik zit zaterdag te breien met paar honderd man/vrouw ivm internationale breidag, is dat ook lollig of wat? Goeie voeten allemaal !
LikeLike