Dag 83: Torres del Río – Logroño (21 km)

Zaterdag 24 juni 2017

Het is een bewolkte dag als ik door het heuvelachtige landschap van wijn, graan en struiken wandel. Ik voel me sterk, het wordt een mooie wandeling. 

Een dag met bewolking

We lopen hier in de rijke sreek van de Rioja. De wegen zijn mooi aangelegd en ook de pelgrimspaden zijn veelal van steen.

Over verharde wegen en zandpaden

Verder op de wandeling wordt het grind steeds belangrijker. Hoekige steentjes afkomstig van sedimenten van de hoogvlaktes.

Pelgrims laten hun sporen achter en bouwen hun pyramides

Dan, zomaar onder een boom, zit een Spanjaard erg mooi muziek te maken. We genieten er van. Het waait een beetje en dat geeft een extra accent. 

Zomaar onder een boom een Spaanse muzikant

Dan toch maar weer een foto van mij in de wandelstand. De wind is ook hier aanwezig. Zonder dat ik het weet, flapt mijn hoed plat tegen mijn hoofd. Prachtige lijnen in de lucht en in het landschap.

De Pelgrim in positie

We naderen Viana, weer een mooi dorpje op een heuvel, goed gelegen op de helft van de wandeling, dus geschikt voor een lunch pauze met brood, koffie en cola. Maar eerst zie ik, als trotse Eindhovenaar, een antiek plaatje.

Philips in Spanje

In het dorpje ben ik even de kerk van het dorpsplein binnengegaan. De verschillen met de Franse kerkjes zijn wel erg groot. De rijkdom van de koningen wordt hier duidelijk gepresenteerd. Een beetje overvloedig wat mij betreft.

Interieur van de kerk van Viana

Na Viana is het landschap vrijwel vlak, brede paden, kletsen met medepelgrims en de wandeling uitlopen. Dan kom ik bij Felise. Een wereldberoemde vrouw onder pelgrims. Haar hoogbejaarde moeder had haar hele leven elke dag stempeltjes uitgedeeld aan de pelgrims. Ze zat dan te wachten bij haar kraampje en verkocht ook souvenirs. Maar ook zonder te lopen kon je een bijzondere stempel krijgen: onder andere plaatjes van een schelp, een waterkruik, een hartje, een blaadje waarop staat: ‘higos – agua y amor’ (vijgen – water en liefde). Helaas is dat mensje overleden, nu heeft haar dochter die taak op zich genomen. Op dat moment komen net vier Nederlandse fietsers langs en besluiten hier even af te stappen. 

Felise en haar kraampje

Dan lopen we met veel pelgrims Logroño binnen. Aan de brug ligt het bureau van toerisme. Daar wat informatie gehaald en op zoek naar de herberg voor pelgrims. De herberg ziet er goed uit. Snel douchen, wassen, etc en dan naar buiten. Een mooie tweetorenkerk die helaas dicht is. 

Kathedraal van Logroño

Er is veel te doen, terrassen zijn vol, zomerse gezelligheid, mooie kunst in de straat, bijvoorbeeld pelgrims in brons.

Bronzen pelgrims op weg naar Santiago

In Spanje is altijd wat te doen, dus ook hier weer. Het is roze zaterdag, dus alle anders geaarden gaan de straat op om hun rechten te laten horen. Spandoeken, leuzen, gezang, regenboogkleuren in een grote stoet van veelal jonge mensen. 

Manifestatie van roze zaterdag in Logroño

’s Avonds en ook ’s nachts gaat de manifestatie door op muziekpodia, in de kroegen en op straat. Als ik midden in de nacht naar de wc ga, zie en hoor ik iedereen met veel kabaal langs het hotel trekken. Maar meer last van snurkers op de kamer dan van de feestgangers. Morgen fris weer op.