Zaterdag 3 juni 2017
Na het onweer van vannacht is het kouder geworden. Achter elkaar gaan we op weg. Mijn ontbijt bij de boulangerie heb ik na een paar happen weggelegd. Ik heb banaan, een appel en een sinaasappel voor onderweg. Ik voel me niet optimaal. Na ongeveer 10 km heb ik dan m’n banaanstop, in een schuilhutje bij een houtzagerij. Het is dan nog droog, maar erg dreigend met die donkere wolken. Franse medepelgrim komt voorbij, bonjour! De banaan vult lekker en ik ga weer op pad.
Houtzagerij aan de bosrand
Na een paar kilometer worden in de hemel de sluizen opengezet. Ik word helemaal van de weg geblazen. Dat is gevaarlijk, want het is een behoorlijk drukke provinciale weg. Ik loop verder door, maar dit gaat helemaal niet goed. Nergens plaats om te schuilen en ik zelf krijg het ook moeilijk op een of andere manier. Wat te doen. Ik moet hier weg. Ik steek mijn duim op en zowaar stopt auto nummer 5 om deze kletsnatte, dolgedraaide wandelaar mee te nemen. Leuke jonge vent, doet niet moeilijk over natte bekleding, vraagt waar ik heen wil. Het stadje na onze afgesproken slaapplaats geef ik op. Even los van al die medeslapers, nu graag op mezelf. Het regent maar door. Na ongeveer 10 km stap ik uit, bedank en hijs de zak weer op m’n rug. Het regent hier minder. Ik bestel bij bureau Toerisme een hotelkamer in de buurt.
Dit was een heel goede beslissing. In een ideaal hotelbed val ik in slaap, neem een paar keer een douche, maar voel me nog ziek. In het restaurant van het hotel ga ik toch maar wat avondeten, maar het smaakt me niet. Terug op de kamer voel ik de koorts opkomen en uiteindelijk gooien maag en darmen er alles uit. Zo ziek ben ik in jaren niet geweest. Uiteindelijk komt in de ochtend een diepe slaap.
Jaap loopt de camino 
Plaats een reactie