Dag 6: Markina-Xemein – Gernika (25 km)

Woensdag 20 juni 2018

Het is mooi weer als we het klooster uitlopen om te ontbijten in de bar vlakbij. Het wordt alleen maar zonniger oftewel warmer en dat kost altijd veel extra energie. De Spanjaarden hebben stevige bergwandelspieren. Waarom? Zelfs als ze buiten op een bankje zitten, kunnen ze nog oefenen. Fietsen op een bankje in het park zou in Nederland ook interessant zijn.

Fietsen op een bankje

De eerste wandeling gaat over heuvels door het open veld van weilanden en struiken. Al gauw komen we aan in Bolíbar. Het museum van Simón Bolívar die zo’n 200 jaar geleden Zuid-Amerika bevrijdde van de Spaanse overheersers en Bolívia stichtte, bevindt zich hier, omdat zijn grootvader er geboren is. Het kleine museum vertelt van de veroveringen in Zuid-Amerika en laat een aantal originele documenten zien. Het museum was pas om 10 uur open zodat we wat aan de late kant zijn. Om half 12 verder, naar Gernika waar we ook nog naar het museum willen.

Museum van Simón Bolivar

Onder een blauwe zonnige hemel lopen we door een heuvelachtig terrein, soms forse stijgingen, eerst in bosgebieden later wordt de vegetatie – vooral weiland – steeds opener.

Net Zuid-Duitsland

Thomas houdt er goed de snelheid in; ik volg hem op de voet. Soms heeft hij het over een ‘heimatgefühl’ als we het landschap vergelijken met het zuiden van Duitsland. Op afstand achter ons lopen Volker met de Duitse Merle die zich bij ons heeft aangesloten. Ingo die het gisteren zo moeilijk had, was tijdens ons bezoek alleen verder gelopen. Maar na een kwartier kwam ik hem weer tegen. Hij ging terug naar Bolíbar. Hij zou daar verder gaan met de bus; het was te zwaar. Wat mij betreft: Ik vind het vooral vermoeiend vanwege de brandende zon. Maar tegelijk is het ook de mooiste tocht so far wat betreft de enorme vergezichten in een heldere lucht.

Pas rond vijf uur komen we aan in Gernika dat bij mij bekend was als Guernica, een stadje in Spaans Baskenland dat in 1937 volledig werd platgebombardeerd door de nazi’s om daarmee dictator Franco aan de overwinning te helpen van de burgeroorlog. Om dit alles niet te vergeten en ook aandacht te geven aan vrede en verdraagzaamheid in de hele wereld is in het mooie herbouwde Gernika, het Museo de la Paz neergezet. De tentoonstelling is indrukwekkend, van de getoonde video’s word ik emotioneel. Ook Thomas is erg onder de indruk; voor hem was e.e.a. nog niet eerder bekend. Veel aandacht voor het schilderij hierover van Picasso.

Museum van de Vrede in Gernika