Dinsdag 4 april 2017
Zo, de kop is er af. Logeren bij mijn zus in Son betekent verwend worden, ook met het ontbijt. Niet echt – nog niet – het sobere leven van een pelgrim, maar verbondenheid met mijn broer en (4) zussen is een grote rijkdom. Erik, mijn navigator, heeft thuis in Eindhoven geslapen en staat om 8 uur op de stoep; hij had inmiddels al 3 km gelopen naar de bus op het station, vertelde hij. Plan was nu om een ander ritme te proberen met meer pauzes. We nemen afscheid en lopen al snel door de Sonse Bergen langs het Oud Meer.
Afscheid van Ellen en Wilbert
Sonse Bergen
In Best onze eerste pauze, uitgebreid aan de koffie, en doorgelopen naar Oirschot waar we geluncht hebben (een overdadige kaastosti die leek op iets tussen een pannenkoek tot pizza). Meer pauzes dan de dag ervoor, op zich goed bevallen, maar toen beseften we dat we om half twee nog 15 km te gaan hadden. Dus huppakee, de pas erin. Dwars door de bossen, langs de tanksporen van militaire oefenterreinen en tenslotte 5 km over de verharde weg naar de Pelgrimshoeve.
Met Erik onderweg naar Vessem
De Pelgrimshoeve in Vessem
T was een mooie wandeling, alleen maar genieten veelal in de zon. Erik wordt opgehaald door Lizet en ik zal hem missen, hij zou het liefst de 100 dagen meelopen…
Na een volgende stempel en een gezamenlijke maaltijd met andere wandelaars, worden de Santiago-gangers ‘weggezonden’. Broeder Fons spreekt ons toe met mooie woorden, wij zitten met een kaars in de hand en krijgen (nog een ) de Sint Jacobsschelp. ’s Avonds gezellig nakletsen bij de haard. Laatste slaap in Nederland.
Jaap loopt de camino 
Plaats een reactie