Dag 7 en 8: Guadix

Dinsdag 15 en woensdag 16 maart 2022

Na onrustig slapen, zijn Joceline en ik gaan ontbijten vlakbij de kathedraal. Daar naar toe kreeg ik het steeds benauwd, stoppen en langzaam weer verder. Moe van benauwdheid. Ik had gelezen over het Saharazand, fijnstof dat hierheen waait en dat driekwart Spanje bedekt, het ‘gevaarlijkste’ deel ligt hier en in de rest van Andalusië. Volgende week schijnt het over te zijn. Ik denk dat dit mijn vermoeidheid, gezien ook mijn aandoening van COPD, verklaart.

Na 3 km wandelen ben ik weer teruggekeerd naar de herberg en heb twee nachten bij geboekt. Een grote tegenvaller, maar het is niet anders. Eerst ben ik flink gaan slapen, daarna wat gelezen en relaxed gekletst met een Spaanse Engelsman die door Andalusië fietst en ook de Canarische Eilanden en daarbij het landschap van boven filmt met een drone, zo’n kleine helikopter met batterij en computertje. Erg interessant.

‘s Avonds nog even wat te eten gehaald in de lokale supermarkt.

De volgende dag binnen gebleven, kletsen en lezen, gebeld met thuis. De verkiezingen van de gemeenteraad een beetje gevolgd. Wandelingetjes buiten vielen nog tegen, het regende met bruine druppels op mijn jas en de auto’s.

Ik heb besloten om morgen met de bus naar Granada te reizen en dan plan B verder in te vullen, in Spanje waar de lucht schoon is. Even er uit om letterlijk weer op adem te komen. Dat betekent dat deze blog voor een tijdje gaat sluiten totdat ik de draad weer op pik over een week of zo. Beste lieve volgers, wees niet ongerust, tot binnenkort weer.