Dag 66: Bassanne – Bazas (22 km)

Woensdag 7 juni 2017

Het ochtendlicht schijnt door de kleine raampjes van het molengebouw als ik wakker wordt. Boven me hangt een enorme zware houten balk waarop kleinere balken zijn aangesloten. De renovatie van de molen heeft veel tijd en geld gekost, maar het resultaat mag er wezen. Van buiten is er niet veel te zien en heeft het gebouw met de kleine raampjes veel weg van een bunker. 

Le moulin de Piis

Als ik wil vertrekken, zie ik nergens een sleutel. Ik kan er niet uit, dus ik bel de molenares maar. Ik wordt overladen met verontschuldigingen, want ze had de sleutel weer meegenomen. Vol wandelenergie stap ik naar buiten, midden in het riviergebied van de Garonne. Zo vlak als een spiegel, veel maïsteelt, fruitbomen, bossen van populieren. De molenares verbouwt zelfs kiwi (‘die hebben veel water nodig’). Dan kom ik langs een aantal waterwerken en kanaaltjes.

Sluisje bij Bessanne

Door een golvend landschap van lage begroeiing, akkers van graan en maïs en bloemrijke weilanden loop ik onder een vrij dichte bewolking gelukkig te wezen. Blij met de keuze om bij het begin van mijn pensioen deze lange tocht naar Santiago te maken. Voor de meeste 65ers is het geen optie, ook al zouden ze willen, vanwege het lijf dat dit niet meer wil. Wat heb ik een mazzel! De mooie plekjes variëren van verborgen oude huisjes en bruggetjes in het groen…

Brug met huis

…tot zichtbaar gemaakte witte huisjes met prachtige bloemen ervoor en een heel mooie moestuin erachter. Ik droom wat weg hier. 

Wit huisje

Dan zie ik na een bocht de enorme kerk van Bazas, een heel bijzonder monument dat dan ook grote bekendheid geniet. 

Bazas met de enorme kerk

Ik ga het stadje in, over de oude brug, dan weer omhoog en zie dan de kerk, het vooraanzicht is werkelijk een bezoekje waard. 

De kerk van Bazas aan het voorplein

Ik ga naar de Office de tourisme voor een plaats in de pelgrimsherberg. Een jonge vrouw helpt me zeer correct zoals ik dat overal meemaak. Ik vermoed dat ze zwanger is, maar durf dat niet te vragen. Ze legt uit dat ik ga slapen in een jongensschool en ook hiervoor krijg ik een deurcode. 

School voor jongens met op de deur het cijferslot

Zonder dat ik het vraag, regelt ze ook voor de komende twee dagen mijn slaapplaats in de volgende dorpen. Geweldig, wat een service. Ik krijg een prachtige groene stempel van Bazas in mijn pas en vertrek. Zonder haar te feliciteren met de zwangerschap, of niet? Heerlijk in de school gegeten en goed geslapen. Het lijf doet het weer goed.