Dinsdag 2 mei 2017 Opgestaan met ontstekingspijn in mijn schouder, voelt als een brandende naald, Maurice geeft me een zalfje en een pil. Ik besef dat ik de laatste dagen de rugzak te los op de heupen heb gedragen. Daardoor is hij gaan hangen aan mijn schouders en ging het lopen moeilijker. Ik span hem... Lees verder →

Maandag 1 mei 2017 Het is 1 mei: de dag van de arbeid. Zeer belangrijk. Alles gesloten. Voor Frankrijk is dit een nationale feestdag. Op de hoek van de straat verkopen kinderen boeketjes lelietjes-van-dalen (de Franse lelies). Het socialisme zit diep in de ziel van de Fransen. In NL kunnen wij ons dat niet meer... Lees verder →

Zondag 30 april 2017 De dagen en kilometers rijgen zich aaneen en voor je het weet, heb je een spoor van 700 km lopen neergelegd (Op de bladzijde 'welkom' staat hoe je dat spoor op de kaart kunt vinden). Het gevoelsgewicht van de rugzak neemt steeds toe. Zeker met de hellingen die af en toe... Lees verder →

Zaterdag 29 april 2017 In een tropische hitte worden we wakker in 'Le Clos Poli'. Mevrouw Poli heeft de avond ervoor een enorm blok hout in de haard gelegd. Als we de trap afkomen, blijkt ze al stilletjes het perfecte ontbijt te hebben neergezet. Het perfecte past bij haar, zeer dienstbaar en blij met elk... Lees verder →

Vrijdag 28 april 2017 De Maison de Notre Dame en l'Isle is een nonnenklooster waar pelgrims onderdak kunnen krijgen tegen geringe vergoeding. Een groot deel van de gebouwen worden niet gebruikt. 's Morgens is het leeg in de grote keuken waar we ontbijten.  Lege eetzaal in de keuken In Troyes halen we onze lunch, sandwich-stokbrood... Lees verder →

Donderdag 27 april 2017 Troyes is heel bijzonder. Het heeft een middeleeuws centrum met vakwerkgebouwen: bruin eikenhout met daartussen wit pleisterwerk. Het is ook een gezellige stad, veel jonge mensen ook, kromme straatjes met voorovergebogen gevels die blijkbaar toch overeind blijven staan. Er wordt veel aandacht besteed aan deze gebouwen, men is er trots op.... Lees verder →

Woensdag 26 april 2017 Gezellig ontbijt, gewassen kleren liggen naast de eettafel klaar om mee te nemen. Afscheid na zo'n leuke kennismaking is bijna emotioneel. Agnes en André. Het zou familie kunnen zijn. Zoonlief, die het landbouwbedrijf overneemt van zijn vader, maakt een mooie foto. Partir c'est mourir un peu Dan begint een zware dag.... Lees verder →

Dinsdag 25 april 2017 Na een bescheiden ontbijt in de eetzaal met de oudjes van het bejaardenhuis, gingen we met z'n vieren weer op pad. Zo leerden we de dames beter kennen. Beide werkzaam (geweest) in de sociaal-culturele sector, vriendinnen en samen het wandelen (met de stokken) ontdekt. Zij lopen elk jaar een flink stuk... Lees verder →

Maandag 24 april 2017 Onder het Franse ontbijt bespreken we het snurktalent van medepelgrims, de uitslagen van de eerste ronde verkiezingen (de verwachte kater) en de aankomende wandeling. Maar eerst foto's van alles en iedereen. Als een soort gebroeders Dalton in willekeurige volgorde laten we ons vereeuwigen voor het grote huis. De 4 Daltons 't... Lees verder →

Zondag 23 april 2017 Verkiezingsdag in Frankrijk. Vlaggen op de mairie van elk dorp naast de affiches van de kandidaten voor het presidentschap. Binnen zitten een beetje verloren (net als bij ons in de scholen) drie mensen achter tafeltjes, de identititeitspapieren te controleren en het stembiljet uit te delen. Hokjes met gordijntjes ervoor. Een pelgrim... Lees verder →